پس از معاويه حكومت متعلق له حسن است و اگر براي او حادثه اي پيش ‍ آمد متعلق به حسين. اين جمله مفهومش اين است كه اين صلح يك مدت موقتي دارد، نه اينكه امام حسن گفت ديگر ما گذشتيم و رفتيم، اين تو و اين خلافت، تا هر وقت هر كار مي خواهي بكن، نه، تا معاويه هست، اين صلح تا زمان معاويه است، شامل بعد از زمان معاويه نمي شود، پس معاويه حق ندارد براي بعد از زمان خودش توطئه اي بچيند: و معاويه حق ندارد كسي را به جانشيني خود انتخاب كند. [1] .