ما خواستيم اين طور بفهميم كه هم مواردي كه جهاد را مشروع دانسته اند منطقي است و هم مواردي كه صلح را مشروع دانسته اند، بعد كه اين را از نظر منطق قبول كرديم، آنوقت برويم دنبال ببينيم آيا كار امام حسن جايي بوده كه بايد جهاد بكند و صلح كرده، يا كار امام حسين جايي بوده كه مي بايست صلح بكند و جهاد كرده؟ (چون هر دو ستون در اسلام هست: ستون جهاد و ستون صلح) يا اينكه نه، امام حسن در جايي صلح كرده كه جايي صلح كردن بوده و امام حسين در جايي جهاد كرده كه جاي جهاد كردن بوده است همين طور اميرالمؤمنين و پيغمبر. در مورد آنها كه ديگر قطعي است. راجع به پيغمبر بالخصوص كه ديگر بحث نيست؛ زيرا پيغمبر يك جا صلح كرده و در يك جا جنگ كرده است. [1] .