شما ببينيد شب عاشوراي حسيني به چه حالي مي گذرد. اين شب را ابا عبدالله چقدر براي خودش نگه داشت، براي استغفار، براي دعا، براي مناجات، براي راز و نياز با پروردگار خودش. نماز روز عاشورا را ببينيد كه در جنبه هاي توحيدي و عبوديت و ربوبيت و جنبه هاي عرفاني، مطلب چقدر اوج مي گيرد. [1] .