مردي است به نام عمرو بن قرظه بن كعب انصاري كه او اولاد انصار مدينه است. او از آن كساني است كه ظاهرا در وقت نماز ابا عبدالله بوده و خودش ‍ را سپر ابا عبدالله كرده بود. آنقدر تير به بدن اين مرد خورد كه ديگر افتاد. لحظات آخرش را طي مي كرد، ابا عبدالله خودشان را رساندند به بالينش، تازه شك مي كند درباره خودش كه به وظيفه خود عمل كرده، يا خيز، مي گويد: اوفيت يا ابا عبدالله؛ آيا وفا كردم يا نه؟ [1] .