حادثه امام حسين گويي براي ايجاد يك نمايش حماسي پرخاشگري و تراژدي و وعظي و عشق الهي و مساوات اسلامي و عواطف انساني، همه در آخرين اوج به وسيله قهرمانهاي مختلف از پير و جوان، زن و مرد، آزاد و با آزاد شده، بالغ و كودك به وجود آمده و همه ابعاد اسلام را هم نشان مي دهد. هم توحيد و عرفان و عشق الهي و تسليم و رضا و محبت با حق باختن و پاكبازي با خدا، و هم در عين حال جنبه اخلاقي تحرك و پرخاشگري شديد و همدردي با محرومان، و هم حماسه اخلاقي تحرك و تحمس شجاعت و حماسه انساني، و هم وعظ و اندرز و سكون خاص به آن، و هم برابري و مساوات اسلامي، و هم تجلي عالي ترين عواطف اخلاقيت و اسلامي؛ مثلا ايثار (داستان ابوالفضل عليه السلام)، فداكاري و سبقت در آن. اين است معني جامع بودن قيام حسيني. اولا از نظر هدف و مقصد و ايده و فكر حامل همه ايده هاي اصلي اسلام است نه يك جنبه خاص. ثانيا از نظر بازي كنندگان و متعهدان به نقش. [1] .