يكي از چيزهايي كه به نهضت حسين بن علي عليه السلام ارزش زياد مي دهد. روشن بيني است. روشن بيني يعني چه؟ يعني حسين عليه السلام در آن روز چيزهايي را در خشت خام ديد كه ديگران در آينه هم نمي ديدند. ما امروز نشسته ايم و اوضاع آن زمان را تشريح مي كنيم. ولي مردمي كه در آن زمان بوده اند آنچنان كه حسين بن علي عليه السلام مي فهميد، نمي فهميدند.

روابط، در آن زمان مثل اين زمان نبود. حوادثي را كه در شام اتفاق مي افتاد، مردمي كه در كوفه يا مدينه بودند، خيلي دير خبردار مي شدند و گاهي هيچ خبر دار نمي شدند. بهترين دليلش داستان اهل مدينه است: حسين بن علي در مدينه قيام مي كند، بيعت نمي كند. مي رود مكه، بعد آن جريان ها پيش ‍ مي آيد تا شهيد مي شود. تازه عامه مردم چشم هايشان را مي مالند، كه چرا حسين بن علي شهيد شد؟ برويم شام مركز خلافت تا ببينيم قضيه از چه قرار بوده؟