از نظر منطق روايات و طبق اعتقاد خاص ما به جنبه مافوق بشري، يعني جنبه ارتباط و اتصال امام به عالم مافوق بشري، تمام كارهاي امام حسين حساب شده و از روي پيش بيني بوده، تصادف و اشتباه در آنها وجود ندارد، لهذا مسأله همراه آوردن زنان و كودكان به خود در سفري پر خطر كه در همان وقت عقلايي كه بر محور حفظ جان ابا عبدالله و اهل بيتش ‍ قضاوت مي كردند اين كار را جايز نمي شمردند، و حتي پس از شنيدن خبر قتل مسلم و قطعي و مسلم شدن سرنوشت، باز هم لااقل اين كار را نمي كند كه اهل بيت را به مدينه برگرداند (يك كار حساب شده است). [1] .