بازگشت

شرايط امر به معروف و نهي از منكر


اين وظيفه بزرگ (امر به معروف و نهي از منكر) دو ركن، دو شرط اساسي دارد: يكي از آنها رشد، آگاهي و بصيرت است. امر به معروف و نهي از منكر چيست و چگونه بايد انجام شود؟ تا حالا كه امر به معروف و نهي از منكرهاي ما در اطراف دكمه لباس و بند كفش مردم بوده است، در حول و حوش موي سر و دوخت لباس مردم بوده است! ما اصلا معروف چه مي شناسيم كه چيست؟ منكر چه مي شناسيم كه چيست؟ ما گاهي معروف ها را به جاي منكر مي گيريم و منكرهاي را به جاي معروف. بهتر اينكه ما جاهل ها امر به معروف و نهي از منكر نكنيم. چه منكرها كه به نام امر به معروف و نهي از منكر به وجود نيامد. آگاهي و بصيرت مي خواهد، خبرت و خبرويت مي خواهد، دانايي، روانشناسي و جامعه شناسي مي خواهد تا انسان بفهمد كه چگونه امر به معروف و نهي از منكر كند، يعني راه معروف را تشخيص بدهد، ببيند معروف كجاست؛ منكر را تشخيص بدهد، ريشه منكر بدست بياورد، از كجا آن منكر نكند. چرا؟ لانه ما يفسده اكثر مما يصلحه؛ [1] چون جاهل هنگامي كه امر به معروف و نهي از منكر مي كند، مي خواهد بهتر كند بدتر مي كند. و چقدر در اين زمينه مثالهاي زياد است.

شايد شما بگوييد ما جاهليم، پس امر به معروف و نهي از منكر از ما ساقط جواب شما را داده اند. قرآن مي فرمايد: اليهلك من هلك عن بينه و يحيي من حي عن بينه [2] لئلا يكون للناس علي الله حجه بعد الرسل. [3] .


پاورقي

[1] کافي ج 1، ص 44، باب عمل بدون علم.

[2] سوره لقمان، آيه 42.

[3] سوره نساء، آيه 165.