حالا ببينيم در ميان اين عوامل سه گانه يعني عامل دعوت مردم كوفه كه ماهيت تعاوني به اين نهضت مي داد، و عامل تقاضاي بيعت كه ماهيت دفاعي به اين نهضت مي داد، و عامل امر به معروف و نهي از منكر كه ماهيت هجومي به اين نهضت مي داد، كدام يك ارزشش بيشتر از ديگري است. البته ارزشهاي اين عامل ها در يك درجه نيست. هر عاملي يك درجه معيني از ارزش را داراست و به اين نهضت به همان درجه ارزش مي دهد. عامل دعوت مردم كوفه از مردي اعلام آمادگي كردند به آن كسي كه نامزد اين كار شده است، و او بدون يك ذره معطلي آمادگي خودش را اعلام كرده است، بسيار ارزش دارد، ولي از اين بيشتر، عامل تقاضاي بيعت و امتناع حسين بن علي عليه السلام و حاضر به كشته شدن و بيعت نكردن ارزش ‍ دارد. عامل سوم كه عامل امر به معروف و نهي از منكر است، از اين هم ارزش بيشتري دارد. بنابراين عاملي سوم ارزش بيشتري به نهضت حسيني داده است. [1]