حاكم مدينه كه يكي از بني اميه بود امام را خواست. (البته بايد گفت گرچه بني اميه تقريبا همه، عناصر ناپاكي بودند، ولي او تا اندازه اي با ديگران فرق داشت. در آن هنگام امام در مسجد مدينه (مسجد پيغمبر) بودند. عبدالله بن زبير هم نزد ايشان بود. مأمور حاكم از هر دو دعوت كرد نزد حاكم بروند و گفت: حاكم صحبتي با شما دارد گفتند: تو برو، بعد ما مي آييم.

عبدالله بن زبير گفت: در اين موقع كه حاكم ما را خواسته است شما چه حدس مي زنيد؟

امام فرمود: اظم ان طاغيتهم قد هلك؛ فكر مي كنم فرعون اينها تلف شده و ما را براي بيعت مي خواهند.

عبدالله بن زبير گفت: خوب حدس زديد، من هم همين طور فكر مي كنم، حالا چه مي كنيد؟

امام فرمود: من مي روم، تو چه مي كني؟

حالا ببينم.