مناسب است از مجالس عاشورا در جهت تأكيد بر ضرورت بازگشت به اسلام و احكام و شعائر آن استفاده شود چنانچه اشاره شد لنين گفته بود: «كربلا را نابود كنيد» و در حدود يك قرن پيش گلادستون رئيس بريتانيايي در مجلس عوام انگلستان گفته بود: «اگر مي خواهيد در كشورهاي اسلامي پايدار و گامهايتان استوار باشد بر شما باد كه قرآن را از زندگاني مسلمانان خارج و از سفر حجّ آنها ممانعت كنيد» و امروزه خود شاهديم كه چگونه غربيها و دشمنان دين به هر دو خواسته خود جامه عمل پوشانيده اند.

حج را به كاروانهايي كوچك و بيگانه از هم در زماني معيّن و روزهايي اندك محدود نموده و با مراقبت شديد از سوي جاسوسها و مأموران امنيّتي محصور ساخته اند كه ديگر نه آشنايي و شناختي ميان مسلمانان است نه تبادل نظراتي، نه كنفرانسي و نه انديشه اي براي حل مشكلات مسلمانان و نه... هيچ در كار نيست.

و حج از عنوان «قِيَاماً لِلْنَّاسِ» [1] و از اينكه در پرتو اتّحاد و تسليم امر دين بودن مسلمانان «لِيَشْهَدُوا مَنَافِعَ لَهُمْ...» [2] تا حدّ زيادي تهي گرديده است.

در كنار اينها حرمهاي مطهّر خاندان رسالت عليهم السلام و ياران آنان و ديگر آثار به جاي مانده از صدر اسلام را ويران و از ميان برداشتند و حج را - و هر موسم ديگر - به پايگاهي براي اختلاف و نزاع و خصومت ميان مسلمانان تبديل كردند [3] و مسلمانان را از احكام و دستورات حيات بخش قرآن كه سعادت جاودانه به دنبال دارد، دور ساختند.

اخوّت اسلامي را به بند كشيدند تا جايي كه امروزه اهل هر منطقه در منطقه ديگر خارجي و بيگانه است، امّت واحده اسلامي را تكه تكه كردند تا آنجا كه مسلمانان به صورت امّتهاي متعدّده و محدود به حدود جغرافيايي درآمده اند كه هرگز خالق متعال چنين حكم و قانوني بر آنها نازل نفرموده است.

آزاديهاي اسلامي را خفه كردند و ديگر مجالي براي اظهارنظر براي سخن گفتن و براي ارائه فكر و برنامه باقي نگذاشته اند.

قوانين باطل و دروغي را وضع و به مورد اجرا گذارده اند كه بمانند زنجير انسانها را اسير و از انجام هر حركت و كوششي در جهت عمران و آباداني، در تجارت، زراعت، صنعت، سفر و اقامت و در ساير شئون و نيازهاي زندگي بازداشته است.

مشورت در انجام كارها و شئون حكومت را منتفي كردند كه اكنون حاكمان و سردمداران به افرادي مستبد تبديل شده اند ديگر نه انتخابات آزادي در كار است و نه مؤسّسات زيربنايي براي حفظ و صيانت حكومت از بيراهه رفتن و استبداد در حكم.

هر گونه سازماندهي، انسجام و تشكّل در هر بُعدي از ابعاد را منع كردند و آن را به عنوان يك معضل و مشكل سياسي و اجتماعي در كشورهاي اسلامي به مردم القا كردند كه ديگر اثري از احزاب آزاد - كه تضمين كننده حقوق انسانها مي باشد - برجاي نيست و تنها يك حزب و يك شخص حاكم است و حق همان است كه او اراده كند. [4] .

حرامهاي خدا را حلال و مباح دانستند مانند: شراب، گوشت خوك، فحشا، موسيقي، ربا و ساير محرّمات الهي.

قوانين و احكام پروردگار متعال در كتاب آسمانيش قرآن كريم را به فراموشي سپردند مانند: «اِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ اِخْوَةٌ» [5] و «اِنَّ هَذِهِ أُمَّتُكُمْ أُمَّةً وَاحِدَةً» [6] و «يَضَعُ عَنْهُمْ إصْرَهُمْ وَ الأغْلالَ الَّتِي كَانَتْ عَلَيْهِمْ» [7] و «أَمْرُهُمْ شُوري بَيْنَهُمْ» [8] و «مِنْ كُلِّ شَي ءٍ مَوْزُونٍ» [9] و در حديث شريف است: (نَظْمِ أَمْرِكُمْ) [10] و در آيه مباركه است: «اِنَّمَا الخَمْرُ وَ الْمَيْسِرُ وَ الأنْصَابُ وَ الاَزلامُ رِجْسٌ مِنْ عَمَلِ الشَّيْطانِ فَاجْتَنِبُوهُ» [11] و «اِنَّ السَّمْعَ وَ البَصَرَ وَ الفُؤَادَ كُلُّ اُولئِكَ كَانَ عَنْهُ مَسْؤُولاً» [12] و «أَحَلَّ اللَّهُ البَيْعَ وَ حَرَّمَ الرِّبَا» [13] .

اكنون بر ما لازم است تا مجالس عاشورا را وسيله اي براي پايداري و پافشاري در بازگشت احكام اسلام و آيات قرآن و راهنماييهاي هدايتگر خاندان عترت طاهره عليهم السلام به جامعه اسلامي قرار داده و بهره اي وافي و كافي از آن ببريم.