بازگشت

مسؤوليت هاي اجتماعي


هواهاي نفساني از يك سو و سياستهاي استعمارگران شرق و غرب از سوي ديگر موجب گرديده كه جمع كثيري از مسلمانها نسبت به قوانين الهي بي توجّه و بي اعتنا شوند و به شدّت به ظواهر فريبنده و لذّتهاي زودگذر دنيا روي آورند، از اين رو ميليونها حاجت و نياز و مشكلات فردي و اجتماعي همچنان لاينحل باقي مانده است.

آمارهاي ازدواج كاهش يافته، تجرّد و تنهايي با همه خطراتش در جوامع اسلامي شايع شده، بسياري از مردم فاقد مسكن و سرپناه براي زندگي هستند، داروهاي مورد نياز مفقود و يا با كمبود و گراني مواجه است، كمبود قابل ملاحظه اي در فضاهاي آموزشي و مدارس و آموزشگاهها با توجّه به مقدار مورد نياز مشاهده مي شود، زمينه هاي اشتغال كم و با شرايط سخت و قيدها و قوانين بي حدّ و حصر و پيچيده اي روبرو بوده كه خود سبب و عامل افزايش بيكاري گرديده و سير متناسب با رشد جمعيّت نسبت به خدمات اجتماعي در زمينه هاي مختلف متوقّف شده، از قبيل: راهسازي، افزايش و گسترش شبكه هاي آب و برق، آماده سازي مخازن آب مورد نياز در مناطق مختلف خصوصاً در روستاها و مزارع، افزايش فضاي سبز و درختكاري در داخل شهرها و غير آن مانند كارخانجات، مدارس، بيمارستانها و...

آنچه مسلّم است اينكه مجالس عزاداري حسيني داراي تأثيري فزاينده و شكوفا كننده جنبه هاي عاطفي روحي و رواني و نوعي محرّك عقلي و مؤثّر در جهت دهي به سلوك و رفتار انساني دارند و ايجاد شفقت و مودّت ميان آنها و به انجام رسانيدن خدمات فردي و اجتماعي به نحو مطلوب بهره برداري شود، هر سال ميليونها نياز امّت اسلامي به انجام مي رسد و البتّه دستيابي به اين هدف بسيار مهم نيازمند مساعدت و مشاركت سه گروه مي باشد:

1- سخنرانان كه با توجيه، هدايت و ارشاد مردم نسبت به اهميّت همياري و همكاري در جهت خدمات اجتماعي و انجام كارهاي نيك با بيان داستانهاي آموزنده و مشوّق و استشهاد به آيات و روايات كه مردم را به انجام اين امور دعوت مي كند مي توانند نقش سازنده و مهمّي را در تحقّق اين حركت مهم در جامعه اسلامي ايفا كنند.

در روايت است: (مَنْ قَضي لأَِخِيهِ الْمُؤْمِنِ حاجَةً قَضي لَهُ يَوْمَ القِيامَةِ سَبْعِينَ حاجَةً أَيْسَرُها دُخُولُ الجنّةِ) [1] .

حضرت سيّدالشهداعليه السلام فرمودند: (وَ اعْلَمُوا أَنَّ حَوائِجَ النَّاسِ إِلَيْكُمْ مِنْ نِعَمِ اللَّهِ عَلَيْكُمْ، فَلا تَمِلُّوا النِّعَمَ فَتَحُور نَقَماً) [2] .

2- تشكيل هيأتهايي از افراد امين، مورد اعتماد و مخلص در هر مسجد و حسينيّه و مدرسه و... كه با برنامه ريزي در پرتو مجالس به جمع آوري كمكهاي مردمي در برآورده ساختن نيازهاي افراد مستمند با رعايت ضروريتها و اولويّتها اقدام نمايند.

3- مشاركت و همكاري افراد نيكوكار و تجّار توانمند جهت سرمايه گذاري و به انجام رساندن كارهاي خير. حضرت امام حسين عليه السلام با تأكيد بر تسريع در كارهاي خير و انفاق در راه خدا مي فرمايد: (مالُكَ اِنْ لَمْ يَكُنْ لَكَ كُنْتَ لَهُ، فَلا تَبْقَ عَلَيْهِ فَإِنَّهُ لا يَبْقي عَلَيْكَ وَكُلْهُ قَبْلَ أَنْ يَأْكُلَكَ) [3] .

در اين راستا خود دانشمندي را ديدم كه با استفاده از مجالس حضرت سيّدالشهداعليه السلام و تشويق مردم بر انجام كارهاي خير در مدّت زمان نيم قرن بالغ بر سيصدوپنجاه مؤسّسه فرهنگي - خدماتي داير و تأسيس نموده بود.

دانشمند ديگري را ديدم كه در مدّت ده سال چهل مؤسّسه را پايه گذاري نمود.


پاورقي

[1] هر کس يک حاجت برادر مؤمن خود را برآورده کند در قيامت هفتاد حاجت او که دخول در بهشت آسان‏ترين آنهاست، برآورده مي‏شود.

[2] بدانيد که توجّه و سرازير شدن نيازهاي مردم به سوي شما، از نعمتها و تفضّلهاي الهي بر شماست، نعمتها را از کف ندهيد که نکبت و نقمت جايگزينش شود» از خطبه حضرت سيّدالشهداعليه السلام در بيان مکارم اخلاق کشف الغمّه: جلد 2، صفحه 242.

[3] مال خود را مالک باش و گرنه مالک تو خواهد بود، امانش مده و بر جايش مگذار که تو را امان ندهد، آنرا - در کارهاي خداپسندانه - خرج نموده و نابود کن پيش از آنکه تو را نابود نموده و در کام خود فرو برد.