سزاوار است مسلمانان جهان دهه محرم را تعطيل و عزاي عمومي اعلام كنند و سراسر شهرهاي اسلامي را سياه پوش نمايند و دسته جات و هيئات عزاداري را به راه اندازند و هدف آنها از اين عمل تبليغ دين و نشر احكام و پايدار شدن عقيده و جلب توجّه افكار به مبادي زنده و جاويد اسلام باشد.

به وسيله مجالس عزاداري ديگران بايد متوجّه مراكز مسلمانان شوند چنانچه مسيحيان اين حركت تبليغي و جلب توجّه افكار عمومي جهان نسبت به خود را در ميلاد حضرت عيسي عليه السلام انجام مي دهند.

علاوه بر آنكه بدون شك تأثير حزن و اندوه در افكار توده ها به مراتب بيش از تأثير شادي و سرور است و اين امر در «روان شناسي» ثابت شده است.

اين مطلب مهم را استعمارگران درك كردند و در صدد كوبيدن شعائر مذهبي و مجالس سوگواري حضرت امام حسين عليه السلام برآمدند و با عناوين مختلف برپايي اينگونه مجالس را در كشورهاي تحت سلطه خود ممنوع ساختند.

وقتي به يكي از رهبران بزرگ كفّار گفته شد: «آيا سربازانت مي توانند ده هزار سخنران و عالمان ديني را نابود كنند؟!» گفت: اين كار درست نيست، كار مفيد اين است كه «كربلا از بين برود، زيرا تا وقتي كه نقش حسين عليه السلام و آثار او در خاطره ها برقرار است، وعّاظ و گويندگان جاويد و اسلام و عقيده مسلمانان استوار است».