در فرهنگ قرآن مصاديق خدمت گزاري را در مسائلي همچون انفاق، احسان، امداد، حمايت از محرومان و مظلومان و قضاي حاجت، قرض الحسنه و... مي توان جستجو كرد كه به برخي از آنها اشاره مي شود:

1. انفاق به ديگران: «لَنْ تَنالُوا البِرَّ حَتّي تُنْفِقُوا مِمّا تُحِبُّونَ...»؛ [1] «هرگز به نيكوكاري نمي رسيد مگر اينكه از آنچه دوست مي داريد، انفاق كنيد.»

2. احسان: «وَاَحْسِنُوا اِنَّ اللّه َ يُحِبُّ الْمُحْسِنينَ»؛ [2] «احسان كنيد كه خداوند نيكوكاران را دوست مي دارد.»

3.امداد ديگران: «وَتَعاوَنُوا عَلَي البِرَّ والتَّقْوي»؛ [3] «در راه نيكي و تقوا با هم تعاون كنيد.»



داني كه چرا خدا به تو داده دو دست

من معتقدم كه اندر آن سرّي است



يك دست به كار خويشتن پردازي

با دست دگر ز ديگران گيري دست



4. حمايت از مظلومان: «وَما لَكُمْ لا تُقاتِلُونَ في سَبيلِ اللّه ِ وَالْمُسْتَضْعَفينَ مِنَ الرِّجالِ وَالنِّساءِ وَالْوِلْدانِ»؛ [4] «شما را چه شده است كه در راه خدا [و براي نجات] مردان و زنان و كودكاني كه [به دست ستمگران] تضعيف شده اند پيكار نمي كنيد.»