شدت علاقه ي امام حسين عليه السلام به قرآن كريم را تا اندازه اي مي توان از حرمت نهادن و تكريم آموزگاران قرآن شناخت، به گونه اي كه گاهي مورد انتقاد اطرافيان قرار مي گرفت. يكي از فرزندان امام حسين عليه السلام نزد معلمي به نام عبدالرحمان در مدينه آموزش مي ديد. روزي معلم، سوره ي حمد را به او آموخت. هنگامي كه فرزند، سوره را براي پدر قرائت كرد، امام عليه السلام معلم را فراخواند و هزار دينار و هزار حله به او پاداش داد. وقتي به امام - به سبب پاداش زياد - اعتراض شد، فرمود: «هديه ي من كجا با تعليم حمد برابر است». [1] .