بازگشت

بانوي كربلا زينب كبري


زينب عليهاالسلام كاروان سالار است. وي نمونه اعلا و الگوي تمام عياري از چگونگي حركت انسان به سوي كمال است و پس از برادر مسؤوليت ادامه نهضت پرخروش حسين را برعهده دارد، پرستاري از حجت خدا، امام زين العابدين عليه السلام نيز با اوست. هنگامي كه اهل بيت را در بدترين و نامناسب ترين شرايط به كوفه مي آورند در مدخل كوفه زينب عليهاالسلام دختر با فضيلت علي و فاطمه مي درخشد. وي در حالي كه شجاعت و عفت و پاكي زنانگي درهم آميخته بود ضمن القاي خطابه اي براي اهل كوفه تلخكامي و غم و اندوه دايمي را مي طلبد (نفرين مي كند) و آنان را متوجه اين واقعيت مي كند كه چگونه تحت تاثير نفس پرفريب قرار گرفتند و بازيچه اميال جنايتكاري شدند و ننگ كشتن فرزند پيغمبر را بر دوش كشيدند و براي هميشه به عذاب الهي گرفتار شدند. زينب عليهاالسلام خطابه خود را بدين گونه آغاز مي كند:

«هرگز اشكهاي شما نايستد و شيونتان آرام نگيرد... ننگ كشتن نواده خاتم پيغمبران و سالار فرستادگان را چگونه مي توانيد بشوييد؟» [1] .

آري اسراي دودمان رسول اكرم صلي الله عليه وآله با تبليغات سوء عمال يزيد به عنوان خارجي به كوفه وارد شدند اما «آنها هرگز به صورت يك جمعيت شكست خورده درنيامدند و دنبال همان هدف حسيني بودند.» [2] زينب عليهاالسلام بانوي خردمند بني هاشم با تكيه به نيروي معنوي و عظمت روحي اش ترسي به خود راه نداد و با كمال شجاعت كوفيان عهدشكن و ابن زياد پليد بي رحم سركش و يزيد مقتدر مستبد تبه كار را رسوا كرد.


پاورقي

[1] حماسه حسيني، ج‏2، ص‏292.

[2] بنت الشاطي، بانوي کربلا، ترجمه سيدرضا صدر، تهران، نشر چاپ جديد، ص‏61، ص‏167.