يكي ديگر از بركات و آثار خاك مزار امام حسين (ع) اين است كه سجده بر آن تربت پاك حجابهاي ظلماني را كنار زده و در توجه حق تعالي به نمازگزار مؤثر است. امام صادق (ع) در اين باره مي فرمايد: «همانا سجود بر تربت حسين (ع) حجابهاي هفتگانه را پاره مي كند». [1] .

لازم به ذكر است كه مراد از «حجاب» در كتاب و سنت، همان حجابهايي است كه بين بنده و خالق حايل شده و او را از شهود خداوند محجوب مي سازد كه در مرحله اول، حجابهاي ظلماني و در مرحله دوم، حجابهاي نوراني بر طرف مي شود اما مراد از حجابهاي هفتگانه، ظاهراً حجابهاي ظلماني است. سجده بر تربت حضرت سيدالشهدا(ع) اين خاصيت را دارد كه در صورت معرفت به حق حضرت و ولايت او، حجابها را دريده و راهگشاي وصول به كمالات انساني باشد.



سجده بر خاك سركوي تو آرند خلايق

جان فداي تو كه هم قبله و هم قبله نمايي



و اما در خصوص اينكه در ميان شيعه معمول است از خاك مقدس كربلا يعني تربت كنار قبر سيدالشهدا (ع) خاك برداشته و با آن مهر درست كرده و غالباً در نماز، به آن سجده مي كنند بدين خاطر است كه از خاك زمين بوده و به تمامي خاكها مي توان سجده كرد، و از طرفي خاك كربلا به لحاظ شهادت امام حسين (ع) و ياران باوفايش شرافت پيدا كرده است، به طوري كه اهل بيت (ع) نيز به ما فرموده اند در هر نمازي كه سجده بر تربت كربلا باشد خداوند آن نماز را به خاطر آن حضرت قبول مي كند. چنانكه حضرت صادق (ع) از خاك كربلا درون كيسه اي ريخته و در سجاده همراه داشت، در هنگام نماز آن كيسه را باز مي كرد و بر آن سجده مي نمود.