حاج ملا سلطانعلي، روضه خوان تبريز كه از عباد و زهاد بوده است، مي گويد: در عالم رؤيا به محضر والاي حضرت امام زمان عليه السلام، مشرف شدم و عرض كردم: مولانا! آنچه در زيارت ناحيه ي مقدسه ذكر شده است كه مي فرماييد: «فلأندبنك صباحا و مساء و لابكين عليك بدل الدموع دما» صحيح است؟

فرمودند: بلي! عرض كردم: آن مصيبتي كه براي آن به جاي اشك خون مي گرييد، كدام مصيبت است؟ آيا مصيبت حضرت علي اكبر عليه السلام است؟ فرمودند: نه! اگر علي اكبر عليه السلام زنده بود، او هم در اين مصيبت خون گريه مي كرد!

گفتم: آيا مقصود شما مصيبت حضرت عباس عليه السلام است؟ فرمودند: نه! بلكه اگر حضرت عباس عليه السلام هم در قيد حيات بود، او نيز در اين مصيبت خون گريه مي كرد.

گفتم: لابد مصيبت حضرت سيدالشهداء عليه السلام است؟ فرمودند: نه! حضرت سيد الشهداء عليه السلام هم اگر در حيات بودند، در اين مصيبت خون گريه مي كردند.


پرسيدم: پس اين كدام مصيبت است؟

فرمودند: آن مصيبت اسيري حضرت زينب عليهاالسلام است. [1] .