جناب حجة الاسلام والمسلمين آقاي مولوي قدس سره نقل فرمود: برادرم محمد اسحاق در بچگي مسلول شد و از درمان او نااميد شديم.

پدرم او را به كربلا برد و در حرم حضرت اباالفضل عليه السلام او را به ضريح مقدس بست و از آن بزرگوار خواست كه از خداوند متعال شفا يا مرگ او را بخواهد! بچه را بست و خود در رواق، مشغول نماز شد.

هنگامي كه پدرم به كنار ضريح برگشت، بچه گفت: بابا گرسنه ام! پدرم مي گفت: بصورتش نگاه كردم و ديدم رخسارش تغيير كرده و شفا يافته است. او را بيرون آوردم و فرداي آن روز انار خواست و هشت دانه انار و يك قرص نان بزرگ خورد و اصلا از آن مرض هيچ خبري نشد! [1] .