سيد جليل القدر جناب آقاي سيد محمد جعفر سبحاني (امام جماعت مسجد آقالر) اين قضيه را نقل فرمود: در سالي همراه با مادرم به كربلا مشرف شده بودم. آن مرحومه در آنجا مريض شد و مرضش بيش از چهل روز طول كشيد و به اين واسطه، به قرض بسياري مبتلا شدم.

در اين مدت هم، نه از شيراز و نه از راه ديگر، هيچ پولي به من نرسيد، بنابراين به مولاي خود، حضرت سيدالشهداء عليه السلام پناه بردم و به حرم مطهر مشرف شدم.

همان بالاي سر حضرت امام حسين عليه السلام عرض كردم: يا مولاي، شما كه مي دانيد چقدر ناراحت و گرفتار هستم! به فرياد من برسيد.

وقتي از حرم مطهر خارج شدم، پس از فاصله ي كمي، نماينده ي مرحوم آية الله آقا ميرزا محمد تقي شيرازي قدس سره به من رسيد و گفت: از طرف ميرزا سفارش شده است كه هر چه لازم داريد، به شما بدهم! گفتم: تا چه اندازه؟ گفت: مقدار آن تعيين نشده است!


بلكه هر چه شما تعيين كنيد.

پس تمام قروض را ادا كردم و تا هنگامي كه در كربلا مشرف بودم، تمام مخارج من تأمين گرديد. [1] .