شنيده شده است كه در شهر مشهد، به هنگام زيارت قبر امام رضا عليه السلام، يكنفرجيب بر، پول يكي از زائرين را با تردستي خاصي از جيب او مي ربايد و لحظه اي بعد،


اين جيب بر فلج مي شود.

دزد بيچاره كه از اين پيشامد غير مترقبه خودش را باخته بود، با حالتي پريشان به حرم امام رضا عليه السلام مي رود و براي شفا يافتن، خودش را به ضريح امام عليه السلام مي بندد.

در شب بعد، حضرت امام عليه السلام به خوابش مي آيد. دزد با التماس مي گويد: يا امام رضا عليه السلام، مجازات من به خاطر سرقت پول مختصري از يك زائر، بسيار سنگين است. براي اين دزدي ناچيز، چرا بايد بدين گونه مفلوج بشوم؟

امام رضا عليه السلام در پاسخش مي فرمايند: چون پس از دزدي، به نام من به دروغ قسم خوردي، حضرت ابوالفضل عليه السلام از اين امر غضبناك شده و ترا به اين صورت درآورده اند!

هنگامي كه مرد جيب بر از غضب پسر اميرالمؤمنين علي عليه السلام آگاه مي شود، شفاي خود را از حضرت باب الحوائج عليه السلام مي خواهد و توبه مي كند كه از آن پس گرد كارهاي ناروا نگردد. حضرت ابوالفضل عليه السلام او را شفا مي دهند. و بدين ترتيب مردي كه عمر خود را با دزدي و جيب بري گذرانده بود، به راه راست هدايت مي گردد. [1] .