بازگشت

جنازه هايي كه بالا سر حضرت امام حسين دفن شده بودند


عالم بزرگوار، حاج ميرزا حسين نوري قدس سره نقل نموده اند كه استاد ما علامه ي بزرگوار، شيخ عبدالحسين تهراني قدس سره براي توسعه ي سمت غربي صحن مطهر حضرت سيد الشهداء عليه السلام خانه هايي خريد و جزء صحن شريف قرار داد و قريب شصت سرداب براي دفن اموات، در همان قسمت قرار داد و روي آنها طاق زدند و مردم مردگان خود را در آن سردابها دفن كردند.

چون مدتي گذشت، دانسته شد كه طاق روي سردابها، در اثر كثرت عبور مردم، توان تحمل را ندارد و ممكن است فرو ريزد و سبب زحمت و هلاكت مردم شود.

لذا شيخ عبدالحسين تهراني امر فرمود كه طاق سردابها را بردارند و از نو با استحكام بيشتري بنا كنند. چون جماعت بسياري در سردابها دفن شده بودند، ايشان امر فرمود كه يك سرداب را خراب كنند و بنا نمايند و سپس سرداب ديگر را خراب كنند و هر سردابي را خراب مي كردند يك نفر پايين مي رفت و خاك بر جسد مرده ها مي ريخت به مقداري كه كشف نشود و هتك حرمت اموات نگردد.

پس مشغول تخريب وتعمير شدند، تا اينكه به سردابي رسيدند كه مقابل ضريح مقدس بود. چون براي پوشانيدن جسدها پايين رفتند، ديدند تمام جسدهايي كه در


اين قسمت هست، سرهايشان كه در جهت غرب بوده است، به جاي پايشان كه رو به قبر شريف بوده، قرار گرفته است و پايشان به سمت غرب است!

مردم با خبر شدند و جماعت بي شمار مي آمدند و اين منظره ي عجيب را مشاهده مي كردند. آن جسدهايي كه در اين قسمت بوده و منقلب گرديده است، سه جسد بود كه يكي از آنها جسد آقا ميرزا اسماعيل اصفهاني نقاش بود كه او در صحن مقدس مشغول نقاشي بوده است.

پسرش وقتي كه منظره ي جسد پدر را مي بيند، گواهي مي دهد كه من هنگام دفن پدرم حاضر بودم وبدن پدرم را كه دفن مي كردند، پاهايش رو به ضريح مقدس بود والحال مي بينم كه سرش رو به ضريح است! و مردم دانستند كه اين تغيير وضع جسد چند مرده، تأديبي از طرف خداوند براي بندگان است تا راه ادب و طريقه ي معاشرت با ائمه عليهم السلام را بشناسند [1] .


پاورقي

[1] ترجمه‏ي دار السلام نوري ج 2، ص 163 - داستانهاي شگفت ص 428 - خاک بهشت ص 129- کرامات الحسنينه ج 1، ص 130.