بازگشت

برخي از دلايل سنت حسنه ي عزاداري


اما اين كه چه دليلي بر سنت عزاداري سالار شهيدان وجود دارد؟ در پاسخ به اختصار بايد گفت:

اولا: بعد از وجود عشق، اظهار آن، يكي از مهم ترين عواملي است كه عاشق را در راه رسيدن به هدف كمك مي كند چون اظهار عشق و ارادت به معشوق و يادآوري شمايل و كمالات و زيبايي هاي او دو اثر فوق العاده عميق پديد مي آورد، از يك سو خاطره ي دل انگيز معشوق را در قلب عاشق هم چنان پرفروغ و مشتعل نگاه مي دارد، و از سوي ديگر با اظهار عشق، رابطه محبت بين محب و محبوب افزايش مي يابد و در واقع به محبوب ابلاغ مي شود كه ارادت عاشق مقطعي و ظاهري و ناپايدار نبوده است، لذا در بعضي روايات آمده:«اذا أحببت رجلا فأخبره بذلك فانه أثبت للمودة بينكما» [1] روي اين اساس عزاداري سالار شهيدان در حقيقت اظهار همان عشق و محبتي است كه در دل دوستان و عاشقان آن حضرت همواره وجود داشته و دارد. البته


عزاداري و اظهار محبت بايد داراي روح بوده و حيات بخش باشد، يعني وقتي عشق به سالار شهيدان در قالب عزاداري اظهار مي شود بايد به گونه اي باشد كه اهداف متعالي نهضت خونين حسيني به خوبي منعكس شده و روح عشق و حماسه حسين عليه السلام در كالبد فرد و جامعه دميده شود.

ثانيا: اسلام شناس و شخصيت بزرگ علمي و عرفاني جهان تشيع، سيد بن طاووس گفته است:

اگر در پوشيدن لباس ناله و مصيبت در غم پرچم دار هدايت(حسين عليه السلام) هدف ما عمل به دستور سنت پيامبر و كتاب خدا نمي بود، ما مراسم حادثه كربلا را به گونه ديگر برگزار مي كرديم. [2] .

از كلام اين بزرگ مرد الهي معلوم مي شود كه عزاداري امام حسين ريشه در سنت پيامبر و قرآن كريم دارد و برگزاري عزاداري براساس عمل به سنت پيامبر و حكم قرآن است، لذا در روايات اهل بيت بر اقامه ي عزاداري سالار شهيدان اصرار فراوان شده است كه از آن ميان تنها به يادآوري روايتي از حضرت امام محمد باقر عليه السلام اشاره شود كه فرمود:

اذا كان ذلك اليوم برزوا الي الصحرا ثم ليندب الحسين، و يبكيه و يأمر من في داره بالبكاء عليه و يقيم عليه، و يقيم في داره مصيبة باظهار الجزع عليه و يتلاقون بالبكاء بعضهم بعضا في البيوت و ليعز بعضهم بعضا بمصاب الحسين؛ [3] .

در روز عاشورا به سوي صحرا برويد، و براي حسين ندبه و عزاداري و گريه كنيد و به اهل خانه خود دستور دهيد كه بر او بگريند و در خانه خود با اظهار گريه و ناله بر حسين عليه السلام مراسم عزاداري برپا كنيد و هم ديگر را با گريه تعزيت و تسليت بگوييد و در منازل خود در مصيبت امام حسين عليه السلام سوگواري كنيد.


به طور كلي كمتر مسئله و باور ديني و مذهبي را مي توان يافت كه در روايات درباره آن مانند عزاداري امام حسين اصرار شده باشد. بنابراين اقامه مراسم عزاداري از نظر دليل غني ترين مسئله اعتقادي خواهد بود.


پاورقي

[1] اصول کافي، جلد 2، باب 6، ص 615.

[2] سيد بن طاووس، اللهوف، ص 4.

[3] ابن‏قولويه، کامل الزيارات، باب 71، حديث 7، ص 193.