اما در پاسخ اين سؤال كه تا چه زمان بايد براي امام حسين عليه السلام عزاداري نمود؟ به طور خلاصه گفته مي شود كه عشق به سالار عاشقان حسين بن علي عليه السلام چون جلوه اي از عشق به محبوب حقيقي، يعني خدا است، مانند آن هم ابدي و فرازماني است مگر مي توان گفت كه انسان ها تا كي به خدا عشق بورزند و خدا را دوست داشته باشند؟! معلوم است تا عالم برقرار است، اولين تكليف و زيباترين عمل و مؤثرترين كار براي انسان محبت خداوند است و هركسي به نوبه ي خود در مدت زندگي اش براي تكامل خود بايد از فيض محبت و عشق به خداوند برخوردار شوند، عشق به امام حسين عليه السلام نيز چنين است و نمي توان گفت تا كي انسان هاي مؤمن و آزاده، سالار آزادگان، حسين بن علي را دوست داشته باشند، زيرا آتش عشق حسيني هرگز خاموش نخواهد شد، چون حسين و يارانش فاني في الله و باقي بالله هستند پس عشق به آنها نيز دائمي خواهد بود. لذا در روايات آمده كه پيامبر فرمود:«ان لقتل الحسين حرارة في قلوب المؤمنين لا تبرد ابدا» [1] ؛ براي شهادت امام حسين آتشي در دل ها پديد مي آيد كه هرگز خاموش نمي شود. پس گريه و عزاداري كه جلوه اي از عشق به حسين است تا ابد جاويدان خواهد ماند و هرگز گذشت زمان از حرارت عشق


حسيني نخواهد كاست. لذا دانشمند فرانسوي، هانري كربن در اين باره از يكي از بزرگان اهل معرفت آورده است:

هنگامي كه شاه اسماعيل فرمان رواي خويش را در استان فارس شيراز برپا كرد، دلش خواست شيخ را ببيند [شيخ محمد فياض لاهيجي] با ديدن او از وي پرسيد: چرا همواره برگزيده اي تا جامه سياه بر تن داري؟ شيخ پاسخ داد: براي سوگواري امام حسين. اما شاه گفت: سنت اين است كه در هر سال تنها ده روز به سوگواري امام پاك مي نشينند. شيخ پاسخ داد: نه اين يك اشتباه انساني است، راستي اين است كه سوگواري امام پاك يك سوگواري پابرجاست و تا روز رستاخيز پايان نخواهد يافت. [2] .

بي ترديد اگر انسان ها لياقت و افتخار عزاداري براي سالار شهيدان را از دست بدهند و كسي براي آن حضرت عزاداري نكند، در بين موجودات عالم، پديده هايي هستند كه پرچم عزاداري حسين بن علي عليه السلام را برپا مي دارند. به همين جهت در روايات متعدد آمده: عده اي از فرشته هاي آسماني تا روز قيامت بر سر قبر امام حسين عليه السلام مشغول عزاداري هستند. [3] .

و در چندين روايت اين مضمون آمده؛ از جمله از امام صادق عليه السلام نقل شده كه فرمود:

ان الله و كل بقبر الحسين عليه السلام اربعة آلاف ملك شعث غبر يبكون من طلوع الفجر الي زوال الشمس، فاذا زالت هبط اربعة آلاف ملك و صعد اربعة ألف ملك، فلم يزل يبكونه حتي يطلع الفجر. [4] .

خداوند، چهار هزار فرشته را مأمور كرده كه با حالت پريشاني و خاك آلود از طلوع


فجر تا هنگام زوال بر امام حسين عليه السلام گريه كنند، بعد از آن گروه ديگري به همان اندازه فرود مي آيند و پيوسته تا طلوع فجر به همان حالت براي امام حسين عليه السلام عزاداري مي كنند. در رواياتي ديگر بدون قيد قبر فرمود:«اربعة آلاف ملك شعث غبر يبكونه الي يوم القيامة» [5] ؛ چهار هزار فرشته در حال پريشاني و خاك آلود تا روز قيامت براي امام حسين عليه السلام عزاداري و گريه مي كنند.

در زيارت ناحيه مقدسه نيز آمده: هر صبح و شام تا زنده هستم براي تو ندبه مي كنم. [6] .