عظمت آن، بخاطر اقترانش با حسين - عليه السلام - است؛ آن امام بزرگواري كه

وجودش نمودار پيامبر بود، زيرا در آن روزگار تنها نواده ي رسول خدا، بزرگ اهل بيت آن حضرت، و پنجمين تن از مطهران اهل كسا از عترت او، به شمار مي رفت؛ كسي كه در علم و بلندپايگي و جاودانگي، نمودار رسالت بود. كارزار عاشوراء، كارزار ايماني است كه حسين - عليه السلام - نمودار آن بود، با كفري كه به جنگ او درآمد؛ كارزار حقي است كه حسين - عليه السلام - تنديس آن بود، با باطلي كه در برابرش ايستادگي كرد؛ به ديگر سخن، در اين روز كارزارهاي پيامبران و جانبازيهاي صالحان، در درازناي تاريخ، تكرار شد؛ بويژه پيكارهاي نبي


اكرم، حضرت محمد - صلي الله عليه و آله و سلم -، در بدر و احد و احزاب و جز اينها، و جانبازيهاي علي - عليه السلام - در جمل و صفين و نهروان.

همه ي اين پيامبران و امامان و اولياء و صالحان و شهداء و مجاهدان، در اهداف و آمال و جانفشاني هاشان همسو هستند و ديدگانشان به نتايج كارزار عاشورا دوخته شده است.

همه ي نيروهاي كفر و نفاق و فجور و فسق و رذيلت و خيانت و جهل و غرور و الحاد هم در سپاه بني اميه گرد آمده است و مي كوشد انتقام همه ي تاريخ سياه خويش را از اين گروه كه بر گرد حسين - عليه السلام - مي چرخد بستاند؛ مي خواهند فروغ پروردگار را با شمشيرها و سرنيزه هاشان فروبميرانند!