مادر آن حضرت
فاطمه ي زهرا، دخت پيامبر خدا - صلي الله عليه و آله و سلم.
و مادر حضرت زهراء - سلام الله عليهما -، خديجه دختر خويلد بن اسد بن عبدالعزي بن قصي است. [1] .
اما درباره ي آن هاله ي تقدس كه حسين - عليه السلام - را از جانب باب و مام در ميان گرفته، و در باب شرافت اين خانواده ي بزرگوار در نسب و حسب، اين حديث را با هم بخوانيم:
[173] از ربيعه ي سعدي منقول است كه گفت: چون مردمان در تفضيل اختلاف كردند، بر شتر خويش برنشستم و توشه برگرفتم تا به مدينه درآمدم؛ پس بر حذيفة بن اليمان [2] وارد شدم. حذيفه مرا گفت: اي مرد! از كياني؟ گفتم: از اهل عراق! گفت: از كجاي عراق؟ گفتم: مردي ام از اهل كوفه.
گفت: روز و روزگارتان فراخ باد! اي كوفيان!
گفتم: مردمان در تفضيل اختلاف كردند؛ پس آمدم تا از تو در اين باره بپرسم.
به من گفت: كسي را يافته اي كه آگاه است! و من تو را به همان مي آگاهانم كه به دو گوشم شنيده و به دل گرفته و به دو چشمم ديده ام:
پيامبر خدا - صلي الله عليه و آله و سلم - از خانه بيرون شد و بر ما درآمد - پنداري هم اكنون چنان كه تو را مي بينم، او را مي نگرم - و
حسين بن علي را بر دوش داشت - پنداري دست مباركش را مي بينم كه بر پاي او نهاده و به سينه ي خويش چسبانيده -؛ پيامبر گفت:
اين مردمان! از اختلافي كه پس از من مي كنيد - يعني در باب كيستي بهترينان - باخبرم.
اين حسين بن علي، به جد و جده، بهترين مردمان است. جد او، محمد است، رسول الله و سرور پيامبران؛ و جده اش، خديجه دختر خويلد، آنكه پيش از همه ي زنان جهان به خدا و پيامبرش ايمان آورد. اين حسين بن علي، به باب و مام، بهترين مردمان است.
بابش، علي بن ابي طالب است، برادر و وزير و پسر عم رسول الله - صلي الله عليه و آله و سلم -؛ و كسي كه پيش از همه ي مردان جهان به خدا و پيامبرش ايمان آورد.
و مامش، فاطمه دختر محمد است، سرور زنان جهان.
اين حسين بن علي، به عم و عمه بهترين مردمان است. عم او، جعفر بن ابي طالب است، آراسته به دو بال كه با آنها در هر جاي بهشت كه بخواهد پرواز مي كند.
و عمه اش، ام هاني دختر ابوطالب است.
اين حسين بن علي، به خالو و خاله، بهترين مردمان است:
خالويش، قاسم پسر محمد رسول الله است؛ و خاله اش زينب دختر محمد رسول الله. [3] .
آنگاه پيامبر حسين را از دوش خود برگرفت و حسين پيشاپيش آن
حضرت تاتي تاتي حركت كرد و چهار دست و پا راه رفت.
سپس پيامبر فرمود:
اي مردمان! اين حسين بن علي، جد و جده اش بهشتي اند؛ باب و مامش بهشتي اند؛ عم و عمه اش بهشتي اند؛ خالو و خاله اش بهشتي اند؛ خود او و برادرش بهشتي اند. هيچكش را از زادورود پيامبران آن نداده اند كه به حسين بن علي داده اند، مگر يوسف بن يعقوب را. [4] .
پاورقي
[1] تاريخ دمشق، ترجمة الامام الحسين عليهالسلام (ص 23).
[2] ابوعبدالله حذيفة بن اليمان (در گذشته به سال 36 ه. ق) از ياران جليل القدر نبي و وصي - عليهما و علي عترتهما آلاف التحية و الثناء - بشمارست.
[3] دربارهي اين دو بزرگوار که هر دو زادهي حضرت خديجه کبري - سلام الله عليها - هستند، نگر: مناقب آل ابيطالب عليهمالسلام، ابنشهر آشوب، ط. دارالاضواء، 209 / 1.
زينب - رضي الله عنها - (که خالهي حضرت زينب کبري - سلام الله عليها - ميشود) هفت سال و دو ماه پس از آمدن پيامبر - صلي الله عليه و آله - به مدينه، در اين شهر درگذشته است (و به قولي، دختر خواندهي حضرت ختمي مرتبت صلي الله علي و آله - بوده). قاسم - رضي الله عنه - در خردي در مکه درگذشته است. نگر: همان، همان ج، همان ص.
[4] مختصر تاريخ دمشق ابنمنظور (126 - 5 / 7).