قيام امام حسين (ع) در طول تاريخ ، از ديدگاههاي متفاوت و محورهاي گوناگوني مورد بررسي قرار گرفته است . عده اي جريان هاي حادثه كربلا و يا زندگي امام حسين (ع) را بدون هيچ تصرف و تجزيه و تحليل ، ثبت و نقل نموده اند. و كساني هم آثار قيام را تجزيه و تحليل كرده اند؛ مانند چهره آزادي خواهي امام ، مبارزه با نظام هاي ستمگر،مرگ با عزت را بر زندگي با ذلت ترجيح دادن . و افرادي نيز فلسفه عقيدتي قيام را تبيين نموده اند يعني قيام براي اجرا و برقراري قوانين اسلام واقعي و امر به معروف و نهي از منكر.

در اين مقاله سعي بر آن شده كه نوع مديريت و رهبري امام حسين (ع) در رابطه با قيام آن حضرت ، مورد بررسي قرار گيرد.