خداوند متعال در قرآن كريم در آيات متعددي ، عزت را كاملاً بالاصاله از آن خويش مي داند و در آيات ديگر آن را بعد از خود، متعلق به رسول خدا و مؤمنين مي داند و نيز مي فرمايد هر كه را كه خداوند اراده نمايد، عزيز و هر كه را بخواهد، ذليل مي گرداند.

در دعاي عرفه به نقل از سالار شهيدان آمده است كه تمام عزت و بلند مرتبگي ويژه خداوند است و هر كه خدا را دوست بدارد عزيز وگرنه ذليل خواهد بود.حضرت علي (ع) در حديثي ضمن رد هر گونه اعمال سلطه اي مي فرمايد: هر عزيزي كه تحت قدرت و سلطه اي قرار بگيرد ذليل خواهد بود. هم چنين ايشان در جاهاي ديگر،هرعزت غير خدايي را ذلت تلقي نموده و معتقدند كه تنها طلب عزت از خدا شايسته است و هر كس عزت را به غير از او طلب كند هلاك خواهد گشت . نيز در جاي ديگرمي فرمايند: هيچ عزتي بالاتر از بردباري نيست .

امام صادق (ع) نيز ضمن رفيع دانستن جايگاه مؤمن و عزت والاي او مي فرمايد: خداوند اختيار هر كاري را به مؤمن داده بجز اين كه او اختيار ندارد خود را ذليل نمايد. درحديث ديگري ، راستي را مايه عزت و ناداني را مايه ذلت توصيف مي كند. امام سجاد (ع) نيز ضمن اهميت دادن به اطاعت از اولي الامر، فرمان بردن از فرمان روايان الهي را كمال عزت دانسته اند.