در روز سوم ماه شعبان سال چهارم هجرت دومين فرزند برومند حضرت علي وفاطمه ـ كه درود خدا بر ايشان باد ـ در خانه وحي و ولايت چشم به جهان گشود. چون خبر ولادتش به پيامبر گرامي اسلام (ص) رسيد، به خانه حضرت علي (ع) و فاطمه (س ) آمد و به اسما فرمود تا كودكش را بياورد. اسما او را در پارچه هاي سپيد پيچيد و خدمت رسول اكرم (ص) برد، آن گرامي به گوش راست او اذان و به گوش چپش اقامه گفت .

روزهاي اول يا هفتمين روز ولادت با سعادتش ، امين وحي الهي ، (جبرئيل ) فرود آمد و گفت : «سلام خداوند بر تو باد اي رسول خدا، اين نوزاد را به نام پسر كوچك هارون (شبير) كه به عربي «حسين » خوانده مي شود نام بگذار.»

چون علي براي تو بسان هارون براي موسي بن عمران است ، جز آن كه تو خاتم پيغمبران هستي .

به اين ترتيب نام پر عظمت حسين از جانب پروردگار، براي دومين فرزند فاطمه (س) انتخاب شد.

روز هفتم ولادتش ، فاطمه زهرا ـ كه سلام خداوند بر او باد ـ گوسفندي را براي فرزندش به عنوان عقيقه كشت و سر آن حضرت را تراشيد و هم وزن موي سرش نقره صدقه داد.