در مجالس عزا و در راه پيمايي ماتم ، عزاداران با كوبيدن بر سينه هايشان و زدن زنجيرهاي تيغ دار بر پشت و سينه هاي برهنه خود و فرود آوردن قمه بر سرشان و عبور از روي زغال گداخته ، مجالس عزا را برگزار مي كنند.

تأثير پذيري فرهنگ هندوها در مراسم عاشورا به اشكال مختلف ديده مي شود.آن چنان كه آنها در مراسم عاشورا عَلَم دستجات را حمل مي كنند و خوني را كه بر اثر قمه و زنجير عزاداران بيرون آمده است ، بر پيشاني خود مي مالند.

در خانه هاي شيعيان به تعداد افراد خانواده ماكت هايي شبيه حرم مطهر ائمه (ع) وجود دارد كه به «شبيه روضه » مشهور است . شيعيان هند با روشن كردن شمع و يا عود در كنار آنها حماسه كربلا را در قلب هايشان زنده نگه مي دارند.

با نزديك شدن محرّم جنب و جوش عجيبي در خانواده شيعيان به چشم مي خورد،لباس هاي كهنه عزاداران از صندوق ها بيرون مي آورند و در هر خانه اي فرش عزا گسترده مي شود. ميز و صندلي و تخت و مبلمان كنار مي رود.

با ظاهر شدن ماه محرّم ، زنان به استقبال ماه عزا مي روند و النگوهاي شيشه اي و چيني خود را كه تنها در مرگ عزيزانشان مي شكنند، به دست خود خرد مي كنند و با فرورفتن تكّه هاي شيشه به دستانشان و فرو ريختن خون ، صداي ضجّه از خانه ها بلند مي شود و آنان در مجالس مختلف كه در منازل برگزار مي شود، شركت مي كنند.

مردان نيز در انجمن هاي مختلفي كه تحت عنوان «انجمن ماتم » است به عزاداري مي پردازند و در حالي كه شمايل به دست دارند از خانه اي به خانه ديگر مي روند و در غروب عاشورا، به محل هايي كه «كربلا» نام گذاري شده ، مي روند و در آن جا شمايل ها را به خاك مي سپارند.