با تسلط فاطميان در سال 909 ميلادي بر تونس ، مذهب شيعه در اين كشور كوچك آفريقايي گسترش يافت و با تأسيس «شهر مهديه » بر ساحل درياي مديترانه ،فاطميان اقدام به ترويج مذهب شيعه در سراسر كشور تونس و سپس به شمال آفريقا نمودند. رفته رفته ايام الله تاسوعا و عاشورا جزء سنّت هاي مذهبي تونس شد و روز عاشورا از تعطيلات رسمي تونس محسوب مي شد. برگزاري مراسم محرم از نسلي به نسل ديگر منتقل گرديد. مردم تونس به پاس عزت و افتخار حسيني در ايّام محرم از هرگونه مراسم شادي مثل جشن عروسي و ختنه كنان و... خودداري مي كردند و معتقد بودند كه اجراي مراسم شادي در اين ايام «مش مليح » يعني خوش يُمن نيست .

يكي ديگر از مراسم اين ايام ، كه به اعتقاد آنها صورت مي گيرد. همراهي درعزاداري حضرت زهرا (س) است كه با رفتن به قبرستان در صبح عاشورا، با فاطمه زهرا (س) هم ناله مي شوند. مردم تونس بنا بر يك سنت قديمي ، معتقدند كه همه ارواح در روزعاشورا كنار قبر خود حضور پيدا مي كنند و منتظر ديدار بستگان زنده خود هستند و نمي خواهند اين انتظار به نااميدي مبدّل گردد و معتقدند ارواحي كه ديدار كننده نداشته باشند، حضرت فاطمه (س) بر قبرهايشان توقف مي كند و جهت آمرزش آنها فاتحه مي خواند.

مردم تونس در اين روز، هزينه بسياري جهت خريد طعام و ميوه اختصاص مي دهند و روز تاسوعا تأكيد بر خوردن گوشت مرغ و غذايي شبيه ماكاروني ، دارند.

شب عاشورا با آتش زدن علف هاي خشك و شعله ور كردن آنها كه به «اجيجه » شهرت دارد، گلوله هايي را شليك مي كنند و بر اين اعتقادند كه اين عمل ، موجب شادماني اطفال كربلا مي گردد.