همسايه جنوب شرقي جمهوري اسلامي ايران كشور پاكستان است . اين كشور سال 1326 ش . بخشي از هندوستان محسوب مي شد و دين بودا در نواحي شمال هندوستان رواج داشت . در قرن ششم قبل ميلاد، داريوش هخامنشي به اين كشور لشكر كشيد و تا دره سند را به تصرف در آورد.

در قرن هشتم ميلادي ، مسلمانان نواحي اطراف «سند» را فتح كردند. سلطان محمود غزنوي بخش بزرگي از شمال غربي هند؛ يعني پاكستان امروزي را به تصرّف خود در آورد. دين مقدس اسلام در آن مناطق گسترش پيدا كرد و به مرور، بت پرستي به خداپرستي تبديل شد و شهر لاهور ـ پايگاه موحدان و مبلّغان اسلام بود ـ مسلمانان حدود ششصد سال بر اين شبه قارّه حكومت كردند.

نفوذ استعماري انگلستان ، از نخستين سال هاي قرن هفدهم در هند آغاز شد و اين سلطه بيش از دويست سال به طول انجاميد. مبارزات مستمر مردم اين شبه قارّه ،سبب خروج انگلستان از اين سرزمين شد.

در اين هنگام كه جهادِ مردم ، عليه نيروهاي انگليسي به ثمر رسيد و اكثر ساكنان بخش غربي و شرقي اين شبه قاره را مسلمانان تشكيل مي دادند؛ به فكر استقلال و ايجاد دولت اسلامي افتادند و تئوريسين اين انديشه ، علاّمه اقبال لاهوري بود كه با الهام از حماسه عاشورا، عزت و افتخار حسيني را در آن سرزمين به منصه ظهور در آورد و به مردم آموخت :



رمز قرآن از حسين آموختيم

ز آتش او شعله ها اندوختيم



آن امام عاشقان پور بتول

سرو آزادي ز بستان رسول



خون او تفسير اين اسرار كرد

ملّت خوابيده را بيدار كرد



تيغ «لا» چون از ميان بيرون كشيد

از رگ ارباب باطل خون كشيد



نقش «الاّ الله» بر صحرا نوشت

سطر عنوان نجات ما نوشت



مسلمانان با تأسي از سرور آزادگان امام حسين (ع) و انقلاب جاودان عاشورا،انقلاب خود را آغاز كردند و موفق به پيروزي چشمگير و استقلال پاكستان شدند و يك بزرگ مرد شيعه به نام اسكندر ميرزا را به عنوان نخستين رئيس جمهور اين كشور مستقل برگزيدند. البته اكثر مسلمانان ساكن اين كشور اهل سنّت هستند، اما به سالارشهيدان و اهل بيت پيامبر (ع) عشق مي ورزند و احترام خاصي قائلند. عزاداري ماه محرّم در آن كشور، يك امر ملّي و همگاني است . در ايّام محرم و عاشورا، جامعه پاكستان حالت سوگوارانه اي به خود مي گيرد و «امام باره ها» و «ذوالجناح ها ـ كه نقش عمده اي درفرهنگ عزاداري عاشوراي پاكستان دارند ـ فعّال مي شوند. دولت مردان اين كشور،فضاي امني را در هر چه باشكوه برگزار كردن مراسم عزاداري حسيني فراهم مي كنند و براساس يك سنت ديرينه ، پيام هايي را در ايّام عزت و افتخار حسيني صادر مي كنند كه حاكي از الگوپذيري از قيام عاشورا و پيروي از حضرت اباعبدالله الحسين (ع) است و آنها معتقدند زندگي امام حسين (ع) راه هدايت آنها و خنثي كننده توطئه دشمنان آنهاست .

و مسلمانان فلسطين ، كشمير و... بايد بر سيره امام حسين (ع) عمل كنند و نقش امام حسين (ع) را بشناسند و فلسفه شهادت را در پرتو قرآن و سنت ببينند و در روز عاشورا با هم پيمان ببندند كه طبق اصول راستي ، عدل ، مساوات ، صبر، برادري و شناخت حق ازباطل زندگي خود را اداره كنند و در دهه اول محرّم ياد شهداي كربلا را گرامي بدارند و طبق عقيده خود مراسم قرآن خواني ، سينه زني ، عزاداري دسته جمعي و مجالس بزرگداشت ، برگزار كنند... اگر امام حسين (ع) با يزيد بيعت مي كرد، اسلام حقيقي نابود مي شد و در دنيا ظلمت حاكم مي گرديد. حضرت امام حسين (ع) بيعت را رد كرد و اسلام را حفظ نمود. امام حسين (ع) آفتابي است كه هيچ وقت غروب نمي كند؛ در تاريخ اسلام ،ميدان كربلا مقامي است كه در آن جا جنگ بزرگ بين حق و باطل انجام شد. در اين معركه ، باطل به ظاهر پيروز شد، ولي وقتي كه آفتاب برآمد، قدرت فاتح نامش در تيرگي هاي تاريخ غرق شد.

تاسوعا و عاشورا در سراسر اين كشور، تعطيل رسمي است و مردم پاكستان فرصت مناسبي براي شركت در مراسم عزاداري دارند.

صدا و سيماي پاكستان ، روزهاي محرّم ـ به ويژه تاسوعا و عاشورا ـ برنامه هاي عادي خود را قطع و يكسره برنامه هاي مخصوص مراسم عزاداري و اخبار اين ايام را پخش مي كنند، روزنامه هاي اين كشور ويژه نامه و مقاله هايي درباره عاشورا و قيام خونين كربلا به زبان هاي «انگليسي » و «اُردو» چاپ و منتشر مي كنند.