امام مي دانست كه اين مردم با پدرش امام علي (ع) و برادرش امام حسن (ع) چه كرده است و اين شهر شهرت بي وفايي را با خود همراه دارد؛ با آن همه بنابر وظيفه اي كه بر دوش دارد، مسلم بن عقيل را مي فرستد، تا پاسخي باشد براي دعوت هاي آن مردم ، كه با سفيرش چه مي كنند.

«زماني كوفه مركز ارتش اسلام بود و اگر امام حسين به كوفه نمي رفت امروز تمام مورخين دنيا او را ملامت مي كردند، چرا به آن جا نرفتي ؟... از كوفي ها و مردم عراق شجاع تر و سلحشورتر وجود نداشت ، در عين حال همين مردمي كه 18 هزار بيعت كننده داشت ... چون زياد بن ابيه سال ها در كوفه حكومت كرده بود، آن قدر چشم در آورده بود... به كلي احساس شخصيت خود را از دست داده بود».