بازگشت

بلا و زيباسازي حيات


با آنچه از كاركرد بلا بيان شد، آيا بلا مي تواند موجب زيبايي حيات بشود؟ يا فقط سفير فراق است و زيباها را از ما مي گيرد؟!

در مثل افرادي كه انس شان فقط به كثرات و پديده هاي عالم مُلك است و زيبايي هاي (البته غير موهوم ) آن در آنها شيدايي مي آفريند و دائم به آرزوي زيبا سازي حيات خويش و پاسخ به ميل باطني خويش در پي انضمام آنها ـ البته به شكل مجازي ـ به زندگي خويش اند، هرگز بلا زيباساز نيست و زيباسوز است . همه بافته هاي ما را رشته مي كند و پديده هايي كه بدانها دل داده بوديم ، از ما مي گيرد. اي بسا! ما كه مأنوس خويش را از دست رفته مي بينيم سر به جنون نهاده دست به انتحار بزنيم .

اما براي كساني كه ژرف انديش بوده اند، از بلاياي كوچك و بزرگ براي خود و ديگران در گذشته ، اين حقيقت نفيس را يافته اند كه «با هيچ پديده اي در عالم ماده نمي توان نسبت و انضمام حقيقي برقرار كرد» و از سوي ديگر، در پس بهار، خزان و در پس جواني و طراوت ، پيري و فترت را ديده اند؛ پس دنبال چيزي را كه بتوان با آن «نسبت وجودي » و حقيقي برقرار كرد گرفته اند؛ براي اينان بلا زيباساز است .

اينها الزاماً عارف نيستند، همين قدر كه به اقتضاي عقل سليم از نسبت هاي مجازي و كثرات گذشته باشند و به وجودي ماندگار و زيبا آفرين در پس پرده عالم مُلك ،ايمان داشته به او دل داده باشند كافي است ؛ بلا خدمتش را به اينان مي كند. كسي اين قدر باور كرده باشد كه مُعطي شي ء نمي تواند فاقد شي ء باشد و از سوي ديگر، اعطاي زيبايي به پديده هاي زيبا توسط خود اينها يا بغل دستي شان نبوده است ، پس آن مُعطي غيرمادي بايد زيبا باشد (و لو زيبايي اش را شهود نكرده اند) بلا، براي اينان زيباساز است .

مي گوييد چگونه ؟!

با شروع بلاها، هر چه بيشتر نسبت هاي فرضي مالكيت و زوجيت ـ اين آيينه هاي مجازي ـ بشكند، آن نسبت واقعي و حقيقي كه در درون هر معلولي با علت خويش هست ـ كه عين ربط و وابستگي است ـ بيشتر رخ مي نماياند و مشهود مي شود. هر چه ميزان زيبايي هاي زودگذر پديده هاي متكثر مادي با بلا زودتر كاهش يابد و قالب هاي كثرت بيشتر بشكند، چهره زيبايي ماندگار وحدت و توحيد بيشتر نمايان مي شود.از اين رو، در تعاليم نوراني اهل بيت (ع) بلا براي مؤمن «كرامت » دانسته شده است .

براي مؤمن ، اولاً: بلا ديدن زيبايي هاي مادي ملازم با درك عميق تر از زيبايي شگرف تر عوالم ديگر است . و ثانياً: اين زيبا ديدن ملازم با زيبا شدن حيات آنهاست .