از آن جايي كه علم در اسلام داراي ارزشي بسيار است كه وصف آن محتاج نگارش كتاب هايي مي باشد، معلم نيز از جايگاه ويژه اي برخوردار است و گرامي داشت معلمان در روش و سيره امامان شيعه جلوه اي زيبا يافته است :

جعفر، يكي از فرزندان امام حسين (ع) در نزد معلمي به نام «عبدالرحمان » درمدينه آموزش مي ديد، روزي معلم جمله (الحمدلله رب العالمين ) را به او آموخت . هنگامي كه جعفر اين جمله را براي پدر قرائت كرد، امام حسين (ع) معلم فرزندش را فراخواند و هزار دينار و هزار حلّه به او پاداش داد، وقتي به خاطر پاداش زياد به معلم مورد اعتراض قرار گرفت ، فرمود: «هديه من كجا برابر با تعليم (الحمدلله رب العالمين ) است ؟».

اين سخنان و همانند آن ، ارائه كننده اين الگوي تربيتي است كه مال و ثروت دنيا نمي تواند جاي گاه معنوي علم و تعلم را برابر آيد، بلكه براي هميشه تاريخ ارزش و جاي گاه علم بالاتر از مال و ثروت است .