در سال بيست و پنجم هجري - عبد الله بن ابي سرح - به دستور عثمان با سپاه ده هزار نفري به سوي فتح شمال آفريقا عزيمت نمود. به علت زيادي جمعيت آفريقا،ارتش اسالم از پيش روي ناتوان ماند. عبد الله بن ابي سرح از عثمان استمداد طلبيد و كمك خواست و او نيروهاي امدادي و سپاه مجهّزي را از مدينه فرستاد كه امام حسن (ع) و امام حسين (ع) و بعضي از صحابه و ياران پيامبر اكرم (ص) او را همراهي مي كردند، در شهر (برقه ) به عبد الله بن ابي سرخ پيوستند و با طرح هاي نظامي جديد، پيش روي هاي چشم گيري در شمال آفريقا حاصل گشت . پس از يك سال و سه ماه سپاه اسلام پيروزمندانه به شهر مدينه بازگشت .

آري ، حضرت امام حسين (ع) براي فتح سرزمين شمال آفريقا به صف مجاهدان پيوست و عازم آفريقا شد. جنگ جويان اسلامي در اين سفر بيش از بيش به شخصيت ممتاز و برجسته فرزند رسول خدا (ص) پي بردند و خداوند به خجستگي حضور امام حسين (ع) به مسلمانان نصرت بخشيد و شمال آفريقا به تصرّف مجاهدان اسلامي درآمد.