لحظه اي سكوت ، كوتاهي ، مسامحه و سازش در نهضت امام حسين (ع) به چشم نمي خورد، بلكه سراسر حركت امام حسين (ع)، در آرمان خواهي ، نفي ذلت ، روح حماسي و شجاعت و مبارزه متبلور است .

1ـ امام در ابتداي امر فرمود:

«و مثلي لا يبايع مثله ؛ فردي مثل من با فردي مثل يزيد، هرگز بيعت نمي كند.

2ـ در مدينه خطاب به برادرش ، محمد حنفيه فرمود:

اگر در اين دنيا هيچ پناهگاه و ملجأ و مأوايي براي من نباشد، باز هم با يزيد بيعت نخواهم كرد.

3ـ در پاسخ عمر اطراف مي فرمايد: به خدا قسم ! من هيچ گاه زير بار ذلت نخواهم رفت .

4ـ در روز ورود به صحراي كربلا فرمود: «انّي لا اري الموت الا السعادة و الحيات مع الظالمين الا برما».

5ـ در پاسخ نامه ابن زياد، آن را به زمين انداخت و فرمود: اين نامه در نزد ما پاسخي ندارد، چرا كه عذاب خداوند بر وي ثابت گرديده است .

6ـ امام حسين (ع) در روز عاشورا در برابر لشكر يزيد و به دنبال درخواست «قيس ابن اشعث » براي بيعت با يزيد فرمود: نه ، به خدا سوگند! نه دست ذلت در دست آنان مي گذارم و نه مانند بردگان از صحنه جنگ و از برابر دشمن فرار مي كنم .

7ـ امام حسين (ع) در برابر لشكر ابن زياد مي فرمايد: آگاه باشيد! اين فرومايه (ابن زياد) فرزند فرومايه ، مرا در بين دو راهي شمشير و ذلت قرار داه است ، هيهات منا الذله .

8ـ پس از كشته شدن گروهي از ياران فرمود: به خدا سوگند! من به هيچ يك ازخواسته هاي اين ها جواب مثبت نخواهم داد، تا در حالي كه به خون خويش خضاب شده ام به ديدار خدايم نائل گردم .