امام حسين (ع) خلافت آل ابي سفيان را باطل و از سوي ديگر، جهل ، سكوت و همراهي مردم را عامل مهم اين معضل اجتماعي مي دانست و دليل اين انحراف را بي توجهي عناصر جامعه به توصيه پيامبراكرم (ص) مي دانست .

امام حسين (ع) مي فرمايد:

«وَ لَقَدْ سَمِعْت ُ جدي رسول الله يَقُول ُ: اَلْخِلافَة ُ محرمة ٌ علي آل ابي سفيان فَاذارايتُم ْ معاوية علي منبري فَابْقَرُه ُ بَطْنَه ُ و قد راه ُ اَهْل المدينة علي المنبر فَلَم ْ يبقروا فابتلاهم الله بيزيد الفاسق ؛ من از جدم رسول الله شنيدم كه فرمود: خلافت بر خاندان ابوسفيان حرام است و اگر روزي معاويه را بر بالاي منبر من ديديد، شكمش را بدريد[او را بكشيد].و مردم مدينه او را بر منبر پيامبر (ص) ديدند، و او را نكشتند. پس خداوند مردم رابه يزيد فاسق گرفتار نمود».

جامعه شناسي امام حسين (ع) بسيار دقيق و روشن است ، لذا نقش مردم را در دوره كار آمدن يزيد با ادله بيان مي كند. امام حسين (ع) براي نهي مردم از پذيرش حكومت يزيد مي فرمايد:

«ايُّها الناس ُ اِن َّ رسول الله (ص) قال من راي سلطاناً جائراً مستحلاً لحرام الله ناكثاًعهده ُ مُخالفاً لِسُنة رسول الله يعمل ُ في عبادالله بالاثم و العدوان فَلَم ْ يغير بفعل و لا قول كان حقاً علي الله ان يُدْخِلَه ُ مَدْخَلَه ؛ مردم ! پيامبر (ص) خدا فرمود: هر مسلماني با سلطان زورگويي مواجه گردد كه حرام خدا را حلال نموده و پيمان الهي را درهم مي شكند و باسنت پيامبر مخالفت مي كند و در ميان بندگان خدا گناه و دشمني را در پيش مي گيرد.ولي او در برابر چنين سلطاني با عمل و گفتار خود مخالفت ننمايد خداوند آن شخص را به محل همان طاغي ، در آتش جهنم داخل مي كند».