در لوح نقره اي كه با حاشيه جواهرات گرانبها مرصع در وسطش خطوطي به حروف طلايي نگارش يافته بود، در جنگ جهاني اول (1916) ميلادي به وسيله سربازان انگليسي در چند كيلومتري بيت المقدس ـ كه مشغول سنگرگيري و حمله بودند ـ دردهكده كوچكي به نام «اونتره » كشف گرديد كه بعد از ترجمه و بررسي در سوم ژانويه (1920) معلوم شد كه اين لوح مقدسي است به نام «لوح سليماني » و سخناني از حضرت سليمان (ع) را در بر دارد كه به الفاظ عبراني قديم نگارش يافته است كه ترجمه لوح سليماني بدين قرار است :

الله

احمد ايلي

باهتول

حاسن حاسين

ياه احمد! مقذا = اي احمد! به فريادم رس

ياه ايلي ! الضطاه = يا علي ! مرا مدد فرماي

ياه باهتول ! اكاشئي = اي بتول ! نظر مرحمت فرماي

ياه حاسن ! اضو مظع = اي حسن ! كرم فرماي

ياه حاسين ! بارفو = يا حسين ! خوشي بخش

همين سليمان اكنون به اين پنج بزرگوار استغاثه مي كند

بذات الله كم ايلي = و علي قدرة الله است

اعضاي كميته چون بر مضمون نوشته لوح مقدس اطلاع يافتند هريك با ديده تعجب به ديگري نگريستند و انگشت حيرت به دندان گزيده و پس از تبادل نظر قرار براين شد كه اين لوح در موزه سلطنتي بريتانيا گذاشته شود، ولي بعد آن را در رازخانه كليساي انگلستان گذارده كه فقط «اُسقف » از آن اطلاع داشته باشد.