مقدمه
پيامبر اكرم (ص) فرمودند:
«حسين جانم ! تو جان عالم هستي ».
آري ، حسين (ع) فرزند علي و فاطمه ، عصاره هستي و جان عالم آفرينش مي باشدو پروردگار منان با آفريدن و خلقت او ـ كه تمام مظاهر و آثار شگفتي ها و شايستگي ها وبايستگي هاي عالي و متعالي انسان كامل و همه ارزش ها و برجستگي هاي عرشيان را برفرشيان زميني و خاكي است ـ متجلي ساخت .
حسين جان ! اي چراغ هدايت و اي كشتي نجات ِ خلقت ، اي خورشيد درخشان وآفتاب تابان عالم وجود، چگونه و چطور با قلم ناتوان و زبان الكن خود، تو را وصف نمايم وچگونه با ظرفيت و پيمانه مختصر و ناچيز عقلي و فكري خود و با همه توان و نيرو از اين اقيانوس پهناور و بيكران تو توشه و اندوخته برگيرم ، جز اين كه با حسرت در ساحل اين بحر بيكران به نظاره بنشينم كه فقط سنگ ريزه هاي اين كرانه ها موجب بهت و حيرت به اين همه عظمت ، شكوه ، وقار و زيبايي براي تمام آدميان در همه ادوار تاريخ تا قيامت خواهد بود.
اي حسين جان ! چه شكوهمندي كه در عالم ذرات در محضر پروردگار، عرصه كربلا و روز عاشورايت را پذيرفتي ، به طوري كه عقل اشيا و اوليا و اوصيا را مات و مبهوت ساختي و توانستي از اين امتحان بزرگ الهي و منحصر به فرد در طول عالم خلقت موفق و پيروز و سربلند بيرون آيي كه بس لحظات جانگداز و طاقت فرسايت در آخرين ساعات ودقايق روز عاشورا كه همه افلاكيان گريان و مغموم ساختي و در برابر اجراي عهد و ميثاقت در برابر پروردگار جز پروردگار به هيچ چيز توجه نداشتي و جانبازي در اين مسير شهادت تو و يارانت و اسارت اهل بيت ِ پاك و مقدّست ، طومار يزيد و يزيديان و كاخ ظلم بني اميه و بني اميه صفتان را در هم پيچيدي و پرده هاي تاريكي كه افق تابناك رسالت انبيا و اولياو رسولان را گرفته بود پاره كردي و چشم هاي بشريت و همه ارزش هاي انساني را به اين افق درخشان منور ساختي .
حسين جان ! كدامين انقلاب و سير كمالات است كه نام مقدس و مكتب الهي وشكوهمند تو را نشناخته باشد؟! كدامين قانون گزار حريّت ، آزادي ، استقلال ، عدالت ،انصاف ، شجاعت و جوانمردي اي است كه سر بر آستان مقدس تو فرود نياورد وگردن بندي از اين بارگاه به عنوان مدال افتخار ـ كه الگويش تو هستي ـ به گردن خودنينداخته باشد.
اي خورشيد آسمان و زمين نور مشرقين
اي پرورده كنار رسول خدا حسين
اي چراغ فروزان و نگين انگشتر كساي رسول ، اي آيه هاي رحمت و عزت و حقانيت و معجزه رسول در روز مباهله . اي بزرگي كه خداوند تو و پدر و مادر و برادر و ذريه تو ـ كه همان امام هاي معصوم اند - را از هرگونه پليدي و زشتي پاك و منزه گردانيد.
حسين جان ! دوستي و علاقه به تو بهترين نمودار و شاخص دوستي خدا و رسول خداست . تو جان پيامبري «حسين مني و انا من حسين ». رسول اكرم فرموده :خدايا دوست بدار هركه حسين را دوست بدارد و دشمن بدار هركه با حسين دشمني كند.
حسين جان ! آن روز كه تمام اشيا از وحشت به خود مي لرزند و پيامبراكرم (ص) براي شفاعت مردم و امتش در برابر پروردگار تو را به ياري مي طلبد؛ در آن روز كه كسي جرئت گفتن كلامي ندارد چه روز خوفناك و بزرگي است .
اي شفيع و اي نجات بخش ، اي حسين جان ! كه در همه لحظات و حوادث ، منجي هستي ؛ چه براي افلاكيان و عرشيان و چه براي فرشيان و خاكيان . از آدم تا خاتم و تاقيامت ؛ حتي در روز جزا.
هنگام پرشكوه تولدت كه فرشتگان نظاره گر كره خاكي ما بودند، و نوري كه از قدوم مباركت به آسمان ها و افلاك پرمي كشيد.
حسين جان ! تربت پاك و مقدّست هم چنان شفا بخش بيماران مي باشد. اي مظهر محبت و مهر و مهرباني و اي اسطوره آزادي و آزادگي ، امواج اقيانوست از عالم ذرات وجود تا عالم خاكي تا روز واپسين ِ حساب و عقاب همين طور با فيض و رحمت واسعه ـ كه از عنايات پروردگارت به تو است ـ بر عالم و ممكنات جاري است . چه آن كه پيامبران الهي هريك به نوبت در زندگاني خود به وجود شريف و نور تو توسل جسته و استغاثه مي نمودند.تو را وسيله قرب و نزديكي به پروردگار يكتا قرار مي دادند. نمونه هايي از آن را در ذيل مي آوريم :