خداوند متعال مي فرمايد:

(ان النفس لامارة بالسوء)

و در جاي ديگر مي فرمايد:

(لا تبتّع الهوي فيضلك ّ عن سبيل الله).

پيروي هواي نفس مكن كه تو را از راه خدا گمراه كند.

در اصول كافي از حضرت امام باقر (ع) نقل مي كند كه پيغمبر اكرم فرمود:

«خداوند به نعمت و جلالت خود قسم ياد كرد كه هرگاه بنده ، هوا و ميل خود را بر هواي من اختيار كند در كارش تفرقه اندازم ».

امام حسين (ع) در يكي از خطبه ها اشاره مي كند كه مردم دچار متابعت هواي نفس شدند و شيطان بر آنها غالب شد و دين لقلقه زبان بيش نيست : «يحوطونه مادرّت معايشهم ». به هر سو كه نفع خود را ببينند به همان سو زبان را مي گرداند و قدم برمي دارند.

امام در ملاقات خصوصي با پسر سعد به اين مطلب صريحاً گوشزد نمود.

در پايان وداع به حضرت امام زين العابدين (ع) مي فرمايد:

«استخوذ عليهم الشيطان فانساهم ذكر الله؛ اينها از ذكر خدا غافل شدند و دربست در اختيار شيطان و هواي نفس قرار گرفتند».

آري ، اين همه بيچارگي و سيه روزي كه دامن گير دولت هاي وقت ، مخصوصاً امريكاي جنايت كار شده همه به سبب حكومت هواي نفس بر آنان است كه در راه رسيدن به آن از هيچ جنايتي پروا ندارند. ميليون ها مردم بي گناه را فداي خواهش هاي نفسي خود مي كنند.

امام حسين (ع) در وصيت نامه خود به محمد بن حنيفه فرمود:

«من به هواي نفس و رسيدن به مقام و جاه خارج نشدم ».

جان ها فداي حسيني كه با قيام خود دين خدا را ياري كرد و مردم را به اخلاق فاضله دعوت نمود. بني اميه را به جهان اسلام شناساند.