خداوند دو ويژگي از حسين عليه السلام به پيامبران خويش ارزاني داشت:

نخست اين كه: حسين عليه السلام اسوه ي شكيبايي و پايداري تمامي آنان در برابر كوه مشكلات و رنج ها و فشارها در رسانيدن پيام حق و نبرد با باطل بود.

هر كدام از آنان با مصيبت و رنج بزرگي روبه رو مي شدند، به شكيبايي قهرمانانه ي او اقتدا مي كردند، به همين جهت بود كه اميرمؤمنان به آن حضرت فرمود: «تو الگوي شايسته ي پيشينيان و آيندگاني.» [1] .

ديگر اين كه: به هر كدام از پيام آوران خدا، رنج و مشكل بزرگي مي رسيد، با نام و ياد حسين و خداي حسين عليه السلام برطرف مي شد كه در اين مورد به چند روايت بسنده مي شود:

1- در توبه و نيايش آدم، خداوند نام هاي پنجگانه ي مقدس را به او آموخت و او به


زبان آورد و با نام حسين عليه السلام نيايش او مورد قبول قرار گرفت. [2] .

2- در طوفان نوح براي آرام گرفتن كشتي، به آن حضرت وحي شد كه به پنج نور مقدس توسل جويد و با نام حسين عليه السلام كشتي نوح به طور دلخواه در قرارگاه خويش قرار گرفت. [3] .

3- در دعاي زكرياي پيامبر كه مي گفت: «پروردگارا! از جانب خود به من فرزندي ارزاني دار....» [4] خداوند، نام هاي مقدس پنجگانه را به او آموخت و او با به زبان آوردن نام گرانمايه ي حسين عليه السلام بشارت به يحياي پيامبر بدو رسيد. [5] .

4- حضرت يونس در نجات از شكم ماهي، خداي را فراخواند و هنگامي كه با يادآوري نام هاي پنجگانه، به نام حسين عليه السلام اين بنده ي برگزيده ي خدا را رسيد، نجات يافت. [6] .

5- در جريان برطرف شدن گزند و گرفتاري از ايوب پيامبر نيز، هنگامي كه به بارگاه خدا نيايش كرد و ندا رسيد كه:

«اركض برجلك هذا مغتسل بارد و شراب.» [7] .

پايت را بر زمين بكوب، اين آبي است براي شستشو و اين آبي است سرد براي آشاميدن، آنجا نيز با نام مقدس حسين عليه السلام دعايش برآورده شد.

6- در جريان ابراهيم و اسماعيل - كه پيام آمد:

«و فديناه بذبح عظيم.» [8] .

او را به قرباني پرشكوهي بازخريديم - روايت است كه: «اين قرباني پرشكوه، حسين عليه السلام است.» [9] و با اين ترتيب پيام و مفهوم آيه نيز روشن است، چرا كه حسين عليه السلام برتر از اسماعيل بود.

7- در نجات يوسف پيامبر از نهانگاه چاه، نيز روايت است كه: «آن حضرت به وسيله جبرئيل به پنج نور مقدس توسل جست و با ياد و نام حسين عليه السلام بود كه كاروانيان رسيدند و فرستاده ي آنان براي آب به سر چاه آمد و يوسف از چاه رهايي


يافت.» [10] .

8- در نجات يوسف از زندان مصر، پس از سال هاي طولاني نيز، نام و ياد حسين عليه السلام و حرمت او در بارگاه خدا، نجات بخش بود. [11] .

9- در برطرف ساختن غم و اندوه يعقوب نيز نام مقدس او كارساز بود.

هنگامي كه كار بر يعقوب سخت شد، رو به بارگاه خدا كرد و گفت: «پروردگارا! نور ديدگانم و فرزندم يوسف، از دستم رفتند آيا به من مهر نمي ورزي؟»

پيام رسيد كه بگو: «بار خدايا! تو را به شكوه محمد و علي و فاطمه و حسن و حسين عليهم السلام سوگند مي دهم كه نور چشمم را به من بازگردان.»

و با به زبان آوردن نام حسين عليه السلام، بشارت دهنده است فرارسيد و او بينا گرديد. [12] .

10- علاوه بر موارد ياد شده، موارد ديگري هست كه با ياد و نام مقدس آن حضرت كه بنده ي خاص و برگزيده ي خداست، رنج و اندوه پيامبران به خواست خدا بر طرف شده است و نيز با ياد و نام مقدس او، ناخودآگاه موج غم و اندوه بر سراچه ي قلب آنان، سايه افكنده است و دعاهايشان در بارگاه خدا، به هدف اجابت رسيده است.

و ما نيز بار خدايا! به گرفتاري و رنج گناهان خويش رنجيده ايم؛ گرفتاري ما به خاطر گناهانمان، بزرگ و نابود كننده است، تو را به شكوه و احترام محمد و علي و فاطمه و حسن و حسين عليهم السلام سوگندت مي دهيم كه گرفتاري و اندوه ما را بر طرف ساز، و به بركت اثرگذاري نام مقدسش كه با ياد او، دل هايمان مي شكند و سيلاب اشك از ديدگانمان جاري مي گردد، خواسته هاي ما را برآور!