هنگامي كه با فروتني و اخلاص در زيارت حسين عليه السلام اين جمله را به زبان مي آوري كه: «السلام علي ابراهيم خليل الله!» مي تواني هر دو نفر آنان -حسين عليه السلام يا ابراهيم - را نيت كني.مي تواني آن «خليل خدا» را نيت كني كه به خاطر انجام فرمان خدا خويشتن را به آتش بيدادگران نزديك ساخت و نه تنها از فرشتگان مدد نخواست، بلكه از شدت اخلاص خدايش را نيز نخواند چرا كه گفت:


«حسبي من سئوالي علمه بحالي.» [1] او از شرايط من آگاه است.

و نيز مي تواني به نيت خليل كربلا، سلام و درود نثار كني كه خويشتن را در راه انجام فرمان خدا آماج شمشيرها و نيزه ها نمود و ياري فرشتگان را نپذيرفت [2] و آتش دوزخ و آتش فتنه ي اموي را براي امت بزرگي سرد و سلامت ساخت. [3] .

به هنگام سلام، مي تواني آن خليل بزرگي را نيت كني كه چهره نوراني فرزندش اسماعيل را به خاطر خدا بر خاك نهاد، و نيز مي تواني آن خليل پرشكوهي را نيت كني كه در راه خدا چهره ي فروزان فرزندش علي را با بدن قطعه قطعه بر خاك نهاد.

به هنگام نثار درود بر ابراهيم، مي تواني خليل بزرگواري را نيت كني كه همسرش ساره از او براي تهيه ي غذا، مواد غذايي خواست و او از همسرش خجالت كشيد كه او را دست خالي برگرداند و ظرف را از ريگ هاي بيابان پر كرد و خداوند به قدرتش آن را به مواد غذايي تبديل كرد. [4] يا آن خليل بلند آوازه اي را قصد كني كه دخت گرانمايه اش در محاصره ي دشمن از او آب خواست كه در پاسخ دردانه اش فرمود: دخترم! تشنگي تو بر من گران است، اما براي خدا همه ي مشكلات را بايد به جان خريد.

به هنگام نثار درود بر ابراهيم، مي تواني خليل كعبه را نيت كني كه خاندانش را در بياباني بدون كشت و زرع مسكن داد و تنها ظرف آبي نزدشان نهاد و بازگشت، آن گاه در خانه ي كعبه را گرفت و گفت:

«ربنا اني أسكنت من ذريتي بواد غير ذي زرع...»

پروردگارا! من برخي از خاندانم را در دره اي بي آب و گياه سكونت دادم.

آن گاه بر آنان دعا كرد كه:

«... فاجعل أفئدة من الناس تهوي اليهم و ارزقهم من الثمرات....» [5] .

خداوند! اينك دل هاي مردم را متوجه آنان ساز و از ميوه ها و ثمرات، روزيشان گردان.

يا مي تواني قصد خليل كربلا را نمايي كه خاندانش را در راه انجام فرمان خدا، در بياباني در محاصره ي دشمن، بدون آب و غذا سكونت داد و به هنگام جدايي از آنان


فرمود: «براي اسارت در راه خدا و آزادي بشريت آماده شويد! نهراسيد و به خدا اعتماد نماييد.» [6] .

و بالاخره مي تواني آن خليل گرانقدري را كه پيشواي يكتاپرستان است نيت كني، يا خليل والامقامي را كه كانون توحيد و رحمت الهي است.

بزرگ مردي را بخواني كه دوستدار ميهمان است، [7] يا پيشواي بزرگي كه نه تنها نسبت به شايستگان پرمهر است، بلكه به گناهكاران نيز مهربان است تا آنان را هدايت و نجات بخشد و قلب مقدسش براي همه ي انسانيت مي طپيد.