خداوند به واسطه ي نور وجود حسين عليه السلام فرشتگان را مورد الطاف خاصي قرار داد، از آن جمله:

1-آن حضرت در پرتو الطاف خاص خدا، وسيله ي تقرب بيشتر آنان به بارگاه خدا شد.

2- شهادتگاهش معراج فرشتگان گشت. [1] .

3- منبع و كانون مقدسي گرديد كه فرشتگان در تدبير امور مربوط به او و شهادت و شهادتگاه و زائران و سوگوارانش، به فرمان خدا، به بهره ها و پاداش پرشكوه تري نايل مي گردند و آن گرامي وسيله ي عظمت و بالا رفتن درجات آنان مي گردد.

شايد به همين جهت است كه در آفرينش آدم، هنگامي كه فرشتگان در برابر خدا گفتند: «نحن نسبح بحمدك و نقدس لك...»

ما به ستايش تو تسبيح مي گوييم و تو را تقديس مي كنيم.در پاسخ آنان فرمود: «... اني اعلم ما لا تعلمون.» [2] آنچه من مي دانم شا نمي دانيد.

و اين بهره وري عظيم بر آنان پوشيده بود كه پس از آن آگاهي يافتند.