در قرآن، آياتي است كه نام ها و نشانه ها و ويژگي هاي خاصي دارد همانند آيات «نور»، «تطهير»، «آيةالكرسي»، آيات «شفا و شفابخش»، آيات «سجده» و آياتي كه براي امور ويژه اي است و حسين عليه السلام نيز اين گونه است و داراي مقام والايي است كه علم و عظمتش، به خاطر الطاف خاص خدا بر او، آسمان ها و زمين را دربر گرفته


است و نيز دو آيه و نشانه ي نوراني دارد كه يك آيه نور در مورد سر مقدس اوست و يك آيه ي نور در مورد پيكر مطهرش.

نشانه و آيه ي نخست در راه شام براي بسياري از مردم آشكار شد، [1] از جمله: هنگامي كه سر مقدسش از كنار خانه ي زيد بن ارقم، عبور داده شد، به ناگاه صاحب خانه درخشش نوري را نگريست كه از پنجره به درون خانه درخشيدن گرفت، شگفت زده به دنبال منشاء نور دويد كه از خورشيد وجود حسين عليه السلام و سر مقدسي است كه بر فراز نيزه است و خود شنيد كه سوره ي «كهف» [2] را تلاوت مي كند. [3] .

آيه و نشانه ي دوم را كشاورزي از قبيله بني اسد، كه شبانگاه عبورش به شهادتگاه حسين عليه السلام افتاد و انبوه پيكرهاي به خون خفته ي ياران حسين عليه السلام را در پهنه دشت كربلا نظاره كرد، دريافت.

او مي گويد: «در ميان شهيدان به خون خفته، پيكري را ديدم كه در ظلمت و سياهي شب، همانند خورشيد درخشان نورافشاني مي كند و از فروغ نورش، دشت غمبار كربلا روشن است و شيري را ديدم كه در كنار آن پيكر مطهر، سوگوار نشسته است.» [4] .

و نيز در آن حضرت آيات شفابخش است، در محبت او شفاي بيماري هاي معنوي و روحي است و در تربت مقدسش شفاي بيماري هاي جسمي.

در پيكر آن حضرت آيات چهارگانه اي است كه زيبنده است شيفتگان او به هنگام تفكر و تصور آنها، چهره بر خاك نهند؛ همانگونه كه به هنگام تلاوت آيات «سجده» و شنيدن آنها بايد سجده كرد.

از اين نشانه هاي چهارگانه: يكي اثر تيري است كه از پيش رو بر قلب مطهرش نشست و از پشت سرش خارج شد. [5] و ديگر اثر نيزه عنصر پليدي به نام صالح بن وهب بود كه بر پهلوي او فرود آمد. [6] .


سومين نشانه، اثر شمشيري بود كه بر فرق مباركش وارد آمد و عمامه و كلاه و سر را شكافت.... [7] و ديگر اثر شمشير بر گلوي بريده ي او بود كه سر مقدس او را از پيكرش جدا كرد.

اينها آيات چهارگانه بر پيكر حسين عليه السلام است كه شيفتگانش از تصور يا شنيدن آنها اركان وجودشان به لرزه درمي آيد و توانشان تمام و كمرشان خم مي شود و بر زمين مي افتند و بر خاك مي غلطند و خاك بر سر مي پاشند.

اما آيات مخصوصي براي خواص مخصوص، بايد گفت كه حسين عليه السلام نشانه ها و اسباب و وسايل مخصوصي براي خواسته هاي دنيوي و اخروي دارد كه خود بحث ديگري است.