هنگامي كه فرمان خدا بر جداسازي شايستگان از تبهكاران صادر مي گردد، لحظاتي است كه پنجمين نداي فريادرسي را سر خواهي داد؛ آن گاه كه خطاب


مي گردد: «هان! اي تبهكاران! امروز از ديگران جدا شويد.»

و آن گاه براي جنايتكاري، نشاني پديدار مي گردد كه بدان شناخته مي شود.

آري! در آن هنگام سهمگين، اميد كه نورانيت زيارت عارفانه و عاشقانه ي آن حضرت تاريكي آن نشانه را از چهره ات بزدايد و از كمك خواهي بي نيازت سازد. [1] .