در زيارت هاي معتبري كه از پيشوايان نور، طي قرون و اعصار براي زيارت آن حضرت رسيده است، خطاب هاي ويژه اي وجود دارد كه نسبت به ديگر امامان و پيامبران اين گونه خطاب ها نرسيده است.براي نمونه:

1- در بيان صفات آن حضرت، بيشتر روي مصائب و گرفتاريهايي كه او براي نجات اسلام و مسلمانان به جان خريد، تكيه شده است و اين دليل اين نكته است كه شهادت و عاشوراي او، امتياز ويژه ي اوست.

2- در زيارت هاي رسيده، ويژگي هاي آن گرامي، همواره به خدا پيوند خورده است كه: ثار الله، قتيل الله، وتر الله، ذبيح الله و... از آن جمله اند. [1] .

3- تنها در زيارت اوست كه به همراه درود بر آن حضرت به پيامبران خدا نيز با نام و نشان درود سلام نثار مي گردد، چرا كه او جلوه گاه و عصاره ي همه ي ارزش ها و صفات برجسته و درخشندگي وجود همگي آنان است.

4- تنها در زيارت اوست كه لبيك گفتن توصيه شده و در متن زيارت قرار گرفته است، چرا كه او دعوت كننده ي به سوي خدا، پس از نياي گرانقدرش محمد صلي الله عليه و آله و سلم است.

او با قيام الهي خويش، بشريت را به اسلام راستين، به اسلام عدالت و آزادي و مهر و بشر دوستي و اسلام ستم ستيز و مخالف بيداد و استبداد فراخواند و به توحيد و معاد دعوت كرد و خداوند با ياري خويش و افكندن رعب و وحشت بر دل ها حق ستيز و با ياري رساندن به وسيله ي فرشتگان و شمشير شهسوار اسلام علي عليه السلام و تلاش برخي مجاهدان پاكباخته، دعوت او را پيروزي بخشيد و در همه جا طنين افكن ساخت.

و فرزندش حسين عليه السلام نيز، به گونه ي ديگري به سوي خدا فراخواند.اين بار به سوي ايمان و اعتقاد به امامت امامان نور عليهم السلام دعوت كرد و دعوت توحيدي و شهامتمندانه اش با خون و مظلوميت و تحمل درد و رنج همراه بود.

همان گونه كه در اجابت دعوت پيامبر لازم است، لبيك گويي به دعوت حسين عليه السلام و اقتداي به او نيز، در همه ي ميدان ها لازم و حياتي است، به همين جهت در


زيارت او تا هفت بار، تكرار لبيك توصيه شده است، [2] كه تكرار لبيك به صورت هفت بار، خود راز و رمزي دارد.