زيارت عاشقانه و خالصانه ي آن حضرت، يك عمل پسنديده ي عبادي است و در اختيار عاشقان كوي اوست، درست همانند نمازهاي مستحب، كه هر كسي خواست بيشتر نماز مي گذارد و هر كسي خواست كمتر [1] و به اين اعتبار بر دو بخش تقسيم مي گردد:

1- بخش نخست از زيارت آن حضرت به زمان و سرعت مخصوصي قيد نشده است كه در صفحات گذشته به پاداش و خواص و آثار آن اشاره رفت.

2-بخش ديگر از زيارت آن حضرت به اوقات و زمان هاي مخصوصي مقيد شده است كه با اين قيد علاوه بر پاداش بخش نخست، پاداش ديگري نيز بدان اضافه مي شود، گرچه خود پاداش زيارت حسين عليه السلام از نظر فزوني، نهايتي برايش ذكر نشده است.

اين بخش از زيارت آن حضرت با توجه به زمان و اوقات ويژه اي كه براي آن ذكر شده است به سي زيارت مخصوص مي رسد... كه هر كدام از آنها هم اثر خاص خود را دارد كه خواهد آمد.