زيارت آن حضرت، داراي احكام خاصي است از آن جمله اين كه، هر كار واجب و مستحبي به هنگام ترس، وجوب و استحبابش را از دست مي دهد، اما زيارت حسين عليه السلام به دليل روايات متعدد كه برخي ترسيم مي گردد، اين گونه نيست.براي نمونه:

1- امام صادق عليه السلام به يكي از شيعيان فرمود: «زيارت حسين عليه السلام را به خاطر هراس از دشمنان ترك مكن.چرا كه هر كس زيارت او را بدين خاطر ترك كند، به حسرت و افسوس دچار خواهد گشت، به گونه اي كه آرزو خواهد كرد: اي كاش، همواره در كنار قبر مطهر او اقامت داشت و تا آخر عمر او را زيارت مي كرد و آرامگاهش نيز در كنار حرم حسين عليه السلام بود.» [1] .

2- محمد بن مسلم آورده است كه: امام باقر عليه السلام به من فرمود: «آيا به زيارت حسين عليه السلام شرفياب مي گردي؟»

گفتم: «آري! اما با ترس و دلهره.»

فرمود: «كار پسنديده اي سخت تر از اين نيز نشايد، آگاه باش كه پاداش آن به اندازه سختي و هراس آن است.»

آن گاه فرمود: «هر كس در راه زيارت حسين عليه السلام ترس و هراس را به جان بخرد، خداوند او را از هراس روزي كه مردم براي حسابرسي بپا مي خيزند، امنيت خواهد بخشيد و مورد بخشايش خدا و مشمول ديدار پيامبر و دعاي خير او مي گردد و آن چنان غرق در نعمت و لطف خدا مي گردد كه بدي به او نخواهد رسيد.» [2] .

3- درروايت ديگري است كه يكي از شيعيان مي گويد: به امام صادق عليه السلام گفتم: «من در منطقه اي دور از كربلا سكونت دارم، اما شور و شوق قلبي مرا به سوي شهادتگاه پدرت مي كشاند، اما هنگامي كه به سوي آن مي روم تا هنگام بازگشت


قلبم همچنان از شرار و جاسوسان و گماشتگان حكومت، ترسان است.»

حضرت فرمود: «آيا دوست نداري كه خداوند شما را در راه ما خاندان وحي، ترسان و نگران بنگرد؟ مگر نمي داني كه هر بنده ي وارسته اي براي ما بترسد خداوند او را در سايه ي عرش خويش جاي خواهد داد و حسين عليه السلام در زير عرش همسخن او خواهد بود و خداوند او را از ترس و دلهره هاي روز رستاخيز - كه همه دچار آن هستند - امنيت خواهد بخشيد و اگر هراسان شود، فرشتگان او را قوت قلب خواهند داد و قلب او را با بشارت و مژده به نعمت ها و رحمت خدا، آرامش خواهند بخشيد.»؟ [3] .