خداوند سوگند ياد كرده است كه زائر عارف آن حضرت را محروم و نوميد و دچار ورشكستگي روز رستاخيز نسازد.

اين مطلب را از امام باقر عليه السلام آورده اند كه فرمود: «حسين عليه السلام به صورت بسيار مظلومانه و اندوهبار و با لب تشنه و مشتاق به لقاي حق، به شهادت رسيد و خداوند بر خود لازم ساخت كه هيچ مشتاق به كوي او، و بلا زده و گناهكار و غم زده و تشنه كام و مصدوم و رنجديده اي، به كوي او نشتابد و خداي را در آنجا نخواند و به وسيله ي


حسين عليه السلام به بارگاه او تقرب نجويد، جز اين كه خداوند، گرفتاريش را رفع، خواسته هايش را روا و گناهانش را مورد بخشايش قرار دهد و در عمر و روزي اش بيافزايد.» [1] «فاعتبروا يا اولي الابصار.»